De vraag

Mijn moeder verbrak elk contact

Voor mijn gevoel heeft mijn moeder mij ‘uitgekotst’. Ik was in nood, moest me losmaken van mijn liefdeloze ouders, een narcistische vader, en ze verbrak het contact. Ik ben door een zwaar rouwproces heengegaan, ik kon niet geloven dat een moeder – ik heb zelf ook kinderen – zo hard kon zijn. Ik was ergens ook enorm opgelucht dat de dwang en angst om elke week op visite te gaan weg waren. Maar het niet-begrijpen waarom ik de kans niet kreeg om uit te leggen; waarom ik me meer los moest maken, bleef heel lang. Ik was ziek, wilde dat ze mijn lieve moeder werd.
Maar nee.

Nu, na negentien jaar, is de pijn weg, begrijp ik dat ze een beeld ‘naar buiten’ in stand wilde houden van een warm gezin. Wat door mij (!) kapotgemaakt is. Maar hoe krijg ik er écht vrede mee dat mijn dochter, haar lievelingskleinkind, daar wel welkom is? En mijn kleinkinderen met partners, ook!
Nu gaat een van mijn kleindochters trouwen. Ze wil haar overgrootmoeder daar natuurlijk bij hebben en mij, haar grootmoeder, ook.

Het moet een supermooie dag worden, maar moet ik nu eerst naar mijn moeder om het contact proberen te herstellen? Zodat het geen pijnlijke situatie wordt als we elkaar, na negentien jaar weer zien? Ik denk dat ze dat niet wil. Er zijn pogingen genoeg gedaan, maar voor mijn lieve kleindochter wil ik het proberen. Nee toch niet…
Ik voel angst voor de ijzige blik van mijn moeder, weer afgewezen te worden….
Help…

Het advies

Expert

Gerrie Reijersen van Buuren

Familie en relaties

Wat moet dat erg zijn voor je om de enige te zijn die door jouw moeder wordt afgewezen, buitengesloten, verstoten. Wat geweldig dat je jouw dochters en je kleindochters een relatie met haar laat hebben, terwijl zij die niet wil met jou. Ik ga niet gissen naar ‘goede’ redenen voor haar gedrag en gebrek aan moederschap voor jou. Ik ben wel erg benieuwd wat jouw inspiratie is om jouw (klein)dochters die relatie niet alleen te gunnen, maar ook te laten hebben met jouw moeder. Maar ook waarom je je jouw moederschap en oma-zijn laat ontnemen inzake deze bruiloft. Of doe je dat vaker?

Hier wil ik ingaan op je concrete vraag over het huwelijk van je kleindochter. In moeilijke situaties helpt het vaak de feiten als uitgangspunt te nemen. Wanneer emoties de overhand nemen, verdoezelen deze vaak de feiten. In dit geval het feit dat jij haar oma bent en jouw moeder (of ze zich nu als moeder gedraagt of niet) jouw kleindochters overgrootmoeder. Het lijkt erop dat jij in het gunnen aan je nageslacht je eigen plek niet meer in durft te nemen. Je geeft je nageslacht zeker zoveel als je deze wel inneemt. Zij hebben daar recht op. Met opgeheven hoofd mag je daar zijn als oma van de bruid, als moeder van jouw dochter wiens dochter gaat trouwen.

Iets bijleggen of goed maken met je moeder lijkt er niet in te zitten, dus laat het wat het is. Geef haar een knikje of feliciteer haar of ga haar uit de weg en leg alle ijzige blikken naast je neer. Ga ergens zitten of lopen waar je haar niet telkens tegenkomt die dag. Laat het bij haar wat het ook maar mag zijn.

Neem je plek als moeder en oma in. Door dat te doen, laat je zien dat het feit dat je dochter bent en bestaat, niet weg te moffelen is. En jij kunt gaan invullen hoe je dochter wilt (kunt) zijn. (Zie ook mijn antwoord op de vraag Mijn moeder doet me telkens weer pijn). Alleen dan belast je ook je (klein)dochters niet met het onvermogen van hun overgrootmoeder. Je maakt het dan kleiner. Je leert hen dat ze er mogen zijn en zich teweer mogen stellen tegen onrecht.
Tip: blijf uit het ‘als dit /als dat’ denken. Het gaat altijd anders dan je denkt dat het gaat. Neem je eigen positie in!

Meer weten over dit thema? Bekijk Familie
Laat familiepatronen los – maak je eigen keuzes
Training

Laat familiepatronen los – maak je eigen keuzes

  • Herken én doorbreek je belemmerende familiepatronen
  • Ontdek hoe je je eigen pad kunt bewandelen en voel je vrijer
  • Inspirerende video’s en opdrachten onder begeleiding van een contextueel therapeut
Bekijk de training
Nu maar
69,-
Deel dit artikel:
15 oktober 2015 | Laatst gewijzigd op 27 juli 2020

Lees ook deze artikelen

Wat niet weet…
Verhaal

Wat niet weet…

Waarom de zon ons gezonder en gelukkiger maakt
Branded content

Waarom de zon ons gezonder en gelukkiger maakt

Hoera, de zon laat zich weer vaker zien. En dat is fijn, want een dagelijkse portie zon maakt ons gezonder, gelukkiger en vergroot...
Tijd voor liefde
Kort

Tijd voor liefde

3,2% van de tijd ervaren we gevoelens van liefde – niet vaak dus, terwijl ze wél ons humeur een flinke boost geven, zo blijkt u...
Tijd voor liefde
Kort

Tijd voor liefde

3,2% van de tijd ervaren we gevoelens van liefde – niet vaak dus, terwijl ze wél ons humeur een flinke boost geven, zo blijkt u...
Hoe kan ik het zelfbeeld van mijn dochter verbeteren?
Artikel

Hoe kan ik het zelfbeeld van mijn dochter verbeteren?

‘Je bent mooi zoals je bent.’ Niet bepaald de boodschap die pubermeisjes oppikken uit de media. De schoonheidsidealen worden s...
Ik heb moeite met de kinderen van mijn schoonzoon
Advies

Ik heb moeite met de kinderen van mijn schoonzoon

Aan Gijs Jansen, Ik ben een gelukkige oma van 5 kleinkinderen tussen de nul en zeven jaar. Maar sinds een kleine jaar zijn er twee...
Wat geef je iemand die alles al heeft?
Artikel

Wat geef je iemand die alles al heeft?

Wat geef je iemand die alles al heeft? Redacteur Manon Sikkel trakteert haar jarige moeder op een ontdekkingstocht langs plaatsen ...
Ik kan mijn verslaafde moeder niet voor vol aan zien
Advies

Ik kan mijn verslaafde moeder niet voor vol aan zien

Geachte mevrouw Freud, Loslaten blijft een moeilijke kwestie voor mij en mijn moeder. Ik ben 27 jaar en mijn moeder is bijna 55 ja...
Waarom contact met vreemden ons gelukkig maakt
Artikel

Waarom contact met vreemden ons gelukkig maakt

Vage kennissen in de supermarkt, de overbuurman die net naar buiten komt: in de drukte van alledag zien we ze nauwelijks. Terwijl ...
Wat wij doen is voor mijn moeder zelden goed genoeg
Advies

Wat wij doen is voor mijn moeder zelden goed genoeg

Beste Marian Lijnse, Eén van de lijfspreuken van mijn moeder is: ‘Een beetje schuldgevoel is nooit weg’. Dit brengt ze dan mi...
311