Mijn baas heeft een goede vriend die het syndroom van Asperger heeft. Hij zegt dat hij ervan overtuigd is dat ik dat ook heb. Het etiket maakt me niet uit. Ik zou graag professioneel begeleid worden, maar weet niet waar te beginnen. Wat is het voordeel van een diagnose? Kan ik dan begeleiding krijgen?
Allereerst even over de diagnose syndroom van Asperger: anno 2020 bestaat er nog maar één overkoepelende classificatie voor stoornissen in het autistisch spectrum, namelijk de autismespectrumstoornis (ASS). Daar vallen alle subtypen autisme onder, ook het syndroom van Asperger. Voor het gemak noem ik het nu nog wel even zo.
Asperger of een andere autismespectrumstoornis is een psychiatrische diagnose die niet zomaar is vast te stellen. Mensen kunnen wel symptomen ervan bij anderen herkennen, zoals uw baas nu doet. Maar om bij iemand wel een autismespectrumstoornis te kunnen vaststellen is uitvoerig onderzoek nodig. Dat bevat onder meer interviews met u, uw eventuele partner en uw ouders. Daarnaast worden er diverse vragenlijsten afgenomen. Uw huisarts kan u voor dergelijk onderzoek verwijzen naar de naburige ggz, waar men u dan uitsluitsel kan geven of er sprake is van asperger en/of iets anders.
Een diagnose is iets persoonlijks. U hoeft die niet met de hele wereld te delen. Laat het nieuws eerst goed tot u doordringen; het kan toch schokkend zijn, ook al had u het verwacht. Voor de meeste mensen biedt de diagnose een verklaring waarom dingen anders zijn gegaan in het leven en geeft het aangrijpingspunten voor behandeling, zodat hun leven meer in balans komt. Dat kan via therapie; daarnaast vinden mensen vaak steun bij cliëntengroepen, zoals NVA of Balans.
