De laatste jaren is mijn lijf duidelijk ouder geworden. Ik heb daar moeite mee. Vroeger was ik altijd slank, maar nu wil ik niet meer naar mezelf kijken in de spiegel. Ik schaam me voor mijn buikje en slappe vel als mijn partner me naakt ziet. Als we vrijen, bekijk ik mezelf kritisch ‘van buiten’. Kan ik mezelf ooit weer aantrekkelijk voelen?
Welkom bij de club! Wat jou parten speelt, is het emotionele verzet tegen de realiteit. Dan bedoel ik niet eens de realiteit dat we allemaal ouder en slapper worden, maar vooral de psychologische realiteit dat we onszelf en onze gedachten moeilijk kunnen verdragen zoals ze zich aandienen.
In therapie probeer ik mensen te helpen díé realiteit te herkennen en verdragen: dat we moeilijk tevreden zijn, vol oordelen en kritiek zitten, dat we het verleden overschatten en het hier en nu verwaarlozen.
Dat het hoofd sneller kritisch is op onze buik dan dat het waardeert dat we nog steeds vrijen. Dat we onze jonge strakheid missen, maar ons niet realiseren dat we nu jonger en waarschijnlijk strakker zijn dan de komende jaren.
In deze manier van denken heb je gewoon gelijk met je kritische observaties: dat is precies hoe onze psychologie werkt, en we doen het allemaal (ook de jonge en strakke lezers).
Geef eens een compliment aan jezelf wanneer je moppert op dat lijf: ik haat mezelf, goed gezien! Zo leer je dat zelfkritiek erbij hoort, maar vooral: niet zo relevant is.
