De vraag

Hoe laten we de zorgen over onze zieke zoon los?

Beste Gijs,
Wij maken ons ernstige zorgen om onze zoon van 33, die steeds verder lijkt af te glijden.

In een notendop: Vorig jaar zomer heeft onze zoon zijn huurwoning en zijn ICT-bedrijfje opgegeven. De Belasting had zijn spullen geconfisqueerd omdat hij veel schulden had. Zijn kleding en dergelijke heeft hij weggegeven, zijn portemonnee met rijbewijs heeft hij weggegooid. Hij gaf aan dat God verder in alles zou voorzien en wij hoefden ons geen zorgen te maken.

Via via is hij vervolgens in Zeeland terechtgekomen – daar hebben we hem ook gezien. Daarna is hij anderhalve maand vermist geweest. De politie heeft hem een paar keer gesignaleerd maar heeft hem laten gaan. Half november stond hij voor onze deur en heeft hij een maand bij ons gewoond. Dat ging niet meer omdat hij spullen kapot ging maken waar volgens hem Satan in zat.

Sinds half december heeft hij onderdak bij een geloofsbroeder in Den Haag. Hij is nog 1 keer bij ons langs geweest maar dat liep uit op een drama. Het gaat heel slecht met hem; hij ziet er slecht uit door excessief vasten. De GGZ is erbij betrokken, ze realiseren zich dat hij ernstig ziek is en binnenkort gaat een tweede psychiater hem beoordelen. Voor ons gevoel duurt het allemaal echter erg lang.

We zien onze zoon steeds verder afglijden, maar we willen de GGZ niet onder druk zetten. Hoe kunnen we een beetje loslaten?

Wanhopige

Het advies

Expert

Gijs Jansen

Acceptatie-therapeut

Beste Wanhopige,
Wat een verhaal! Wat een ellende! En wat een uitzichtloosheid! Op dat soort momenten sta je als simpel psycholoogje even met je mond vol tanden. Dit is zo’n vraag waar geen antwoord op lijkt te zijn. En toch ga ik het proberen.

Een oplossing is er niet. Het vervelende is dat ook de GGZ niet veel meer kan doen dan bestaande paden bewandelen – tot de nood echt hoog is en iemand tegen zichzelf en de omgeving in bescherming dient te worden genomen. Dat moment komt helaas meestal als het al te laat is. Dit is een ingewikkeld vraagstuk binnen ons vakgebied. Het lijkt mij duidelijk dat jullie zoon een opname nodig heeft, maar wil hij dat zelf ook? Zo niet, dan heb je namelijk al een probleem. In Nederland zijn we vrij om een beetje gek te zijn, zolang we onszelf en anderen daar niet aantoonbaar pijn mee doen. Dat aantonen is vaak nog knap lastig.

Je kunt je wanhoop als ouders uiten, alle mogelijke kanalen gebruiken om de urgentie over te brengen, ook met behulp van de huisarts. Het is hoe dan ook erg belangrijk dat je je laat horen en dat je ook het gevoel krijgt dat je gehoord wórdt.

Maar dat wil nog niet zeggen dat je daarmee het proces kunt versnellen. Ik zou zeker alle middelen uitproberen, zodat je in ieder geval kunt concluderen dat jullie er zelf alles aan gedaan hebben.

En vervolgens hou je de pijn over, met de vraag aan mij hoe je dit een beetje los kunt laten. Wat een moedige vraag! Het antwoord is raar, ik bereid jullie alvast voor. Je kunt dit een beetje loslaten door het zo goed mogelijk vast te pakken. Lees deze laatste zin nog drie keer.

Je kunt dit niet loslaten. Het is jullie zoon! En die is in crisis! Onmogelijk dat je dan lekker slaapt, niet piekert of niet wanhopig bent. Probeer dus te erkennen dat dit een enorm probleem is dat jullie ongelooflijk veel stress en verdriet oplevert. Erken dat, deel dat en maak er samen actief ruimte voor, misschien door samen in therapie te gaan. Volgens mij kunnen jullie wel wat steun gebruiken nu. Dit verhaal gun je niemand. De vraag is of jullie dit geweldige probleem samen willen dragen, juist door het niet los te laten. Want als je dat zou doen, zou je een deel van jezelf verliezen.

Ik hoop dat de GGZ snel een plek heeft voor jullie zoon en dat hij snel de hulp krijgt die hij nodig heeft.

Vriendelijke groet,
Gijs Jansen

Meer weten over dit thema? Bekijk Familie
Training Coach worden: de eerste stap
Training

Training Coach worden: de eerste stap

  • Leer wat coaching is en wat niet
  • Leer de basis van effectieve methodieken
  • Ontdek of je verder wilt leren voor coach
Bekijk de training
Nu maar
150,- incl btw
Deel dit artikel:
26 maart 2013 | Laatst gewijzigd op 4 juni 2020

Lees ook deze artikelen

Mijn ouders groeien uit elkaar
Advies

Mijn ouders groeien uit elkaar

Beste Jolet Ik ben een man van 23. Vier jaar geleden is mijn broertje plotseling overleden. Nu merk ik dat mijn ouders langzaam ui...
Kinderverdriet: zo kun je het beste troosten
Branded content

Kinderverdriet: zo kun je het beste troosten

Groter worden gaat met vallen en opstaan. Dus ja, daar hoort ook af en toe een geschaafde knie én een traan bij. Een ‘kusje ero...
Alcohol drinken op je zeventiende
Advies

Alcohol drinken op je zeventiende

Mijn zoon (17) mag van ons nog niet drinken. Maar zijn vrienden zijn al 18 en kopen drank voor hem. Dat vinden we niet oké, maar ...
Alcohol drinken op je zeventiende
Advies

Alcohol drinken op je zeventiende

Mijn zoon (17) mag van ons nog niet drinken. Maar zijn vrienden zijn al 18 en kopen drank voor hem. Dat vinden we niet oké, maar ...
‘Ik heb altijd het gevoel dat er nog iets moet’
Advies

‘Ik heb altijd het gevoel dat er nog iets moet’

Mijn drukke leven maakt me erg gestrest. Ik ben vaak moe en sinds kort heb ik hartkloppingen en haal ik heel hoog adem. Ik heb alt...
Mijn vader accepteert mijn vriend niet
Advies

Mijn vader accepteert mijn vriend niet

Beste Ursela, Ik ben 22 jaar en heb de laatste paar jaar moeite met mijn emoties. Op de middelbare school kwam ik erachter dat het...
De stemmen in mijn hoofd
Recensie

De stemmen in mijn hoofd

'Ik loop de hele dag rond met een schriftje en een pen', schrijft Eline Gumbert in haar onlangs verschenen boek Stemmenstorm; mijn...
Heleen van Royen: ‘Ik moet mezelf niet te serieus nemen’
Interview

Heleen van Royen: ‘Ik moet mezelf niet te serieus nemen’

Ze weet maar al te goed dat ­leven pijn kan doen. Juist daarom doet ze niets liever dan lachen, genieten en schrijven. Zeker nu z...
Ik mag er wezen!
Artikel

Ik mag er wezen!

Je mist een been, hebt opvallende littekens of een misvormd gezicht. Een reden om jezelf te verbergen? Kom nou, zeggen deze vijf e...
Mijn gevoel en verstand zitten niet op één lijn
Advies

Mijn gevoel en verstand zitten niet op één lijn

Ik vraag me af waarom het zo moeilijk is om een relatie te verbreken als er genoeg aanwijzingen zijn dat de ander niet bij je past...
2804