Beste mevrouw de Neef,
Ik heb angst voor ruimtes waar ik niet zomaar weg kan lopen, bijvoorbeeld een vergadering of bijeenkomst in een onbekend gebouw, maar ook bij de film of muziekuitvoering.
Ik heb last van een dikke, droge keel, kan niet slikken; mijn darmen gaan tekeer, ik heb het gevoel dat ik geen adem krijg, ben zeer gespannen. Ik vermijd dit soort dingen regelmatig. Wat kan ik daartegen doen?
Betje
Beste Betje,
Je schrijft dat je angstig bent als je je bevindt in ruimtes of situaties waaruit je niet zomaar weg kunt lopen. Je krijgt dan last van vervelende lichamelijke sensaties. Je schrijft dat je situaties zoals bijeenkomsten of vergaderingen, film of muziekuitvoeringen regelmatig vermijdt.
Vaak is de oorzaak van een angst zoals die jij beschrijft niet duidelijk. Het kan zijn dat
jouw angst is begonnen met een paniekaanval. Dat is een aanval waarbij je plotseling allerlei heftige lichamelijke sensaties voelt waarbij je denkt dat er iets helemaal mis is met je lichaam. Daar kun je natuurlijk behoorlijk angstig van worden.
Je beschrijft heel duidelijk hoe je lichaam nú reageert als je angstig bent: je hebt last van een dikke droge keel, je darmen gaan tekeer, je ademhaling gaat moeilijk, je spieren spannen aan. Je beschrijft ook wat je denkt als je die lichamelijke sensaties hebt: je denkt dat je niet kan slikken en dat je geen adem meer krijgt. Waarschijnlijk denk je ook dat je zult stikken.
Die lichamelijke sensaties zijn weliswaar vervelend, maar onschuldig. Maar omdat je ze interpreteert als gevaarlijk, maken ze je angstig.
Het is een bijna natuurlijke neiging om dan weg te vluchten. Als je dat doet, wordt de angst minder, of verdwijnt zelfs. De volgende keer echter zie je er tegenop om weer naar zo’n plek te gaan waar je moeilijk weg kunt lopen als je je beroerd gaat voelen. De neiging om zo’n situatie dan maar uit de weg te gaan kan heel sterk zijn.
Zo ben jij ook vergaderingen en bijeenkomsten, film – en muziekvoorstellingen, en misschien nog wel meer, gaan vermijden. Meestal wordt dat vermijden in loop van de tijd steeds erger en word je tegelijkertijd toch steeds angstiger. Het gevolg is dat je steeds meer beperkt raakt in je dagelijks leven.
Een manier om van je angst en vermijding af te komen is een aanpak die ontleend is aan de cognitieve gedragstherapie. Dit kan in de vorm van zelfhulp, lotgenotencontact of een therapie. Kort samengevat komt zo’n aanpak erop neer dat je anders -realistischer- leert denken over de lichamelijke sensaties en dat je je vermijding stukje bij beetje terug gaat dringen.
Wil je er meer over weten, dan kun je bijvoorbeeld de website van de Vereniging voor Gedragstherapie en Cognitieve therapie of de website van de Angst Dwang en Fobiestichting bezoeken.
Met vriendelijke groet,
Manja de Neef