‘Waarom sloeg mijn vader zijn hand voor de ogen toen ik mijn naam zei? Waarom kon hij niet gewoon trots zijn op zijn zoon, nota bene een aankomend international?’
Hoofdpersoon Simon legt de lat zo hoog in zijn studentenleven dat hij in een psychose terechtkomt. Hij gelooft oprecht dat hij Aron Winter is en stelt zich ook zo voor bij zijn opname; het psychiatrische ziekenhuis is voor hem het WK-trainingskamp voor Oranje.
Van Herwaarden geeft een prachtig inkijkje in het leven in de inrichting, zijn kleurrijke medepatiënten, en vooral: hoe een psychose voelt als je er zelf een doormaakt. Dankzij de psychiatrische verslagen tussendoor zie je hem ook nog eens door de ogen van zijn hulpverleners.