Het is een beetje een toer om er te komen. Je moet er een steil en rotsachtig bergpad voor afdalen vanaf de halte van de minibus – niet voor niets waarschuwt de website dat dit een rugzakbestemming is waar koffers alleen maar ballast zijn. Maar dan ben je ook ergens. Een groene vallei, hoog boven een baai. Het water diep beneden is blauwer dan blauw; het strand is stil en leeg; de ondergaande zon kleurt de bergen ’s avonds roze alsof je in een jarenzeventigposter zit.
Je logeert er in hippiehutjes met een klamboe als grootste luxe en een paar spijkers om je kleren aan op te hangen. De wc en de douche moet je delen met een indrukwekkende spin en een wuzzelige rij mede-hippies. Vonden wij niet erg. Elke avond zaten we op het balkon van ons huisje en zagen de zon sissend in zee verdwijnen. Voor eten, een potje pingpong en een lokaal biertje klommen we daarna naar het restaurant. En als we ’s avonds na donker nog een beetje zaten te wifi’en naast de bar, vermaakten we ons met recensies lezen van alle accommodaties in de omtrek. Wij hadden het paradijs ontdekt. Nu nog even checken of de rest van de wereld dat ook vond.
Recensiesites danken hun bestaan aan sociaal bewijs. We vinden de ervaring van lotgenoten nu eenmaal veel vertrouwenwekkender dan glanzende aanprijzingen van de eigenaar. Misschien kijkt dat prachtige balkon wel uit op een bouwput, of ziet het er zwart van de zandvlooien. Dat weten we dan graag van tevoren.
Maar sociaal bewijs is ook weer niet waterdicht, blijkt bij nadere inspectie. We gaan er bijvoorbeeld veel te gemakkelijk van uit dat andere mensen dezelfde eisen en wensen hebben als wij. O, wat hebben we ons vrolijk gemaakt om de recensie van de ongelukkige gast die zich enorm had verheugd op een week in onze vakantievallei. Ongerept strand, ecohutjes in een stille vallei; dat had hem ook wel wat geleken. Maar waar was de airco? Waar was de hete douche? En vooral: realiseerden we ons wel hoe onmogelijk de ligging van deze accommodatie was? Hij had uren staan hannesen met zijn rolkoffer op het bergpad! En geen taxi te bekennen!
Slecht gelezen? Ja, natuurlijk. Maar ook: het hoofd op hol gebracht door de juichende reisverslagen op Tripadvisor, geschreven door hippies zonder koffers. Niets zo verraderlijk als verwachtingen die je baseert op andermans ervaringen. Want iedereen houdt van zonsondergangen, maar niet iedereen houdt van wuzzels, spinnen en gedeeld sanitair. En of je nu een rolkoffer achter je aantrekt of een rugzak, je neemt uiteindelijk vooral jezelf mee.
