Ze had pijn in haar nek en schouders. Dat was niets nieuws. Het was druk en zolang ze zich kon heugen had ze dan pijn in haar nek en schouders. Maar nu kon ze ook haar linkermiddelvinger niet meer buigen. Met een zonnebril op fietste ze naar de fysiotherapeut – wat was het licht fel, buiten. De therapeut masseerde en gaf oefeningen mee om de spieren los te maken, maar de pijn ging niet weg en de stijve vingers bleven. Sterker nog, na verloop van tijd ging haar rechterwijsvinger ook pijn doen. ‘Kijk uit, hoor, straks wordt het een chronische ontsteking,’ waarschuwde de buurman. Een vriendin merkte op: ‘Het duurt nu wel een beetje lang, hè?’
Training Verminder je pijn – met hulp van je brein
- Ontdek wat er in je brein gebeurt bij aanhoudende pijnklachten
- Leer hoe je weer regie over je leven kunt krijgen
- Bouw stap voor stap weer activiteiten op die het leven leuk maken
€ 55,-
Het stemmetje in haar hoofd begon zich er ook mee te bemoeien. Ging dit nog wel met fysiotherapie voorbij? Straks was het reuma. Of misschien zat er een wervel scheef, zoals die collega opperde, en moest ze zijn advies opvolgen een orthomanueel arts te gaan zien. In ieder geval zou ze de huisarts vragen haar maar eens door te sturen naar een neuroloog, om de boel door te lichten.
De huisarts deed wat tegenwoordig steeds meer huisartsen geacht worden te doen: hij stuurde haar weer