Twinkel van bravoure op zijn gezicht, lachje om de spanning te maskeren, in zijn ogen de vraag naar bevestiging. Zet ’m op schat, je zal zien dat het leuk wordt.

Ga voor groei
Word nu abonnee

Ga voor groei

Kies voor Psychologie Magazine en ontvang elke maand verrassende inzichten over gedrag, liefde, werk en mentale gezondheid. Ook ontvang je 15% korting op alle online trainingen in onze Psychologie Academy.

Word nu lid

Daar gaat hij, toch weer over de stoep, ja weet ik mam. Negen jaar geleden. Mijn telefoon kwam laatst met de foto op de proppen.

Eerste keren – er is een fase dat je leven er vol mee zit. Eerste schooldag, eerste zoen, eerste verliefdheid, eerste verraad. Eerste nacht op kamers. Eerste echte baan. Eerste kind.

Het is niet voor niets dat juist de jaren tussen 15 en 30 achteraf de meeste ruimte innemen in ons geheugen: er gebeurt simpelweg veel meer dat het onthouden waard is.

Hersenen zijn dol op nieuwigheid, en eerste keren zijn nieuwe dingen in het kwadraat. Maar ergens in ons volwassen leven drogen ze op, lijkt het – met als gevolg dat we nauwelijks herinneringen overhouden aan onze middelbare jaren. We draaien onze rondjes rond de zon en rond de kerk.

En ja, dat is comfortabel. De buikpijn van een eerste schooldag, de verlammende misselijkheid van verliefdheid, de doorhuilde nachten toen het over was: die kunnen we missen als kiespijn.

Maar dat kost ons ook iets. Want niet alleen het brein, ook het hart springt op van nieuwe dingen. De mogelijkheden die zich openen. De belofte van een nieuw verhaal.

Toen ik vorig jaar verhuisde naar de andere kant van het land merkte ik wat een enorme hoeveelheid energie het gaf dat alles nieuw was.

Van de geur van het huis tot de geluiden van vogels die ik nog niet kende en de eigen woorden van deze streek: alles droeg bij aan een enorm gevoel van wakkerheid en vrolijkheid. Een beetje alsof ik opnieuw was gaan studeren.

En kortgeleden kwam ik op een borrel een oude liefde tegen. Hij was net gescheiden en woonde nu rommelig op zichzelf, zonder bankstel of kookeiland en met alleen een houtkacheltje als verwarming. Hij zag er tien jaar jonger uit.

Kijk ze fietsen, deze maand, met hun schooltassen en hun nieuwe grote fietsen. Een beetje dollen, expres te laat remmen. Hoor de onzekerheid onder de bravoure.

En neem je voor om vaker zoals zij te zijn.

PS Zin in nieuwe inspiratie? Kom naar het Psychologie Festival en laat je meenemen door onze experts – van 19 t/m 24 september elke dag online.