Maar hij vraagt zich af waarom ze nou nooit eens echt op bezoek komt. Ziet ze niet dat hij vastzit? Op een dag heeft hij er genoeg van, springt met grote moed en moeite over het water en valt de vrouw aan. Onvermijdelijk wordt hij weer opgepakt en ruw in het torentje teruggesmeten.
Intussen staat bij mij de telefoon roodgloeiend. Bokito is een elfjarige gorilla, het slachtoffer een 57-jarige Zoetermeerse die elke dag Blijdorp bezocht, en het incident vond plaats in een superdrukke dierentuin waar Bokito de vrouw zonder aarzeling tussen de bezoekers wist te vinden. Is het de schuld van de aap, de vrouw, of de dierentuin? Kan een gorilla mensen herkennen? Kent hij het verschil tussen man en vrouw?
Dat het incident zoveel aandacht trok, verbaast me niks, gegeven de beauty-and-the-beast-elementen: woeste kracht, onbeantwoorde liefde, tragische afloop.
Bij apensoorten die harems vormen, zijn mannen altijd een stuk groter dan vrouwen. Er worden net zoveel mannelijke als vrouwelijke gorillababy’s geboren, dus voor elke pasja die er zes vrouwen op nahoudt, staan er automatisch vijf kerels met lege handen. Daarom is de gorillaman gebouwd als een vechtmachine: hij moet de concurrentie de baas kunnen.
We kennen de motieven van de mensenvrouw niet, maar zelfs als ze alleen maar op een vriendschappelijke relatie uit was, legde Bokito haar bezoekjes ongetwijfeld anders uit. Een elfjarige gorilla is amper volwassen en heeft weinig anders aan z’n kop dan seks en territorium. Hij moet een harem opbouwen en een gebied veroveren. Voor hem hoort een vrouw die op hem gesteld is in zijn harem, en als dat niet goedschiks gaat, dan maar kwaadschiks. Bokito is door mensen grootgebracht en kende dus heel goed het verschil tussen man en vrouw.
Bokito’s poging zijn harem uit te breiden zou mogelijk niet zo slecht afgelopen zijn als de vrouw zich niet had verzet. Ze eindigde in het ziekenhuis, maar bedenk hierbij dat een mens vergeleken bij een gorilla weinig kan hebben. De bestraffing die Bokito uitdeelde was minimaal vergeleken bij wat hij had kunnen doen: voor hetzelfde geld had hij met één klap haar ruggegraat gebroken.
Het geval is uitgegroeid tot een rage. Men verkoopt de zogenaamde ‘Bokitokijker’ (een bril waarmee je apen kunt aankijken zonder dat ze het doorhebben), speculeert over de seksuele aantrekkingskracht van apen op vrouwen en zelfs over het diepe verlangen om gedomineerd te worden door een machtige, viriele King Kong.
Ikzelf zie het vooral als een lesje aan dierentuinen om voorzichtig te zijn met de opvoeding, zoals nu weer met die ijsbeer, Knut, die met de fles wordt grootgebracht. Hij wordt nog veel gevaarlijker dan Bokito, aangezien de mens voor hem ook nog eens een hapje is. Het is ook een lesje voor het publiek om anders naar dieren te gaan kijken: net als wij hebben zij hun persoonlijkheden, verlangens en frustraties. Als je ziet hoe het publiek gilt en zich aanstelt bij een apenverblijf, vraag je je echt af wie er nou het meest voor aap staat.
[/wpgpremiumcontent]