Ik zie enorm op tegen een bruiloft
Volgende week vrijdag heb ik een bruiloft van iemand met wie ik in een gespreksgroep heb gezeten. Ik ken haar persoonlijk niet heel goed, maar ik ben uitgenodigd – evenals de andere mensen die deelgenomen hebben aan de gespreksgroep.
Ik kijk heel erg op tegen de bruiloft. Ik denk er iedere dag aan met een naar gevoel in mijn buik. Ik ben erg gevoelig (ben een ‘hsp’-er) (‘highly sensitive person’, red.) en altijd wanneer ik van drukke feestjes kom, ben ik leeg en voel ik mij verdrietig. Ik weet niet wat ik moet doen.
Met wie moet ik praten op de bruiloft? Zoveel mensen ken ik niet. En met de anderen van de gespreksgroep heb ik ook niet zo’n klik dat ik daar de hele avond bij kan zijn. Ik voel me verplicht om te praten, maar op zo’n moment lukt het niet. Heeft u raad?
Wat eigenlijk een feestje zou moeten zijn, is voor jou helemaal geen feest. Integendeel, je piekert er voortdurend over en je hebt er nu al buikpijn van. Dat lijkt me heel vervelend voor je.
Wat me opvalt, is dat je brief vol staat met ‘moetens’ en ik vraag me af of je daar niet meer een eigen keuze in kunt maken. Je bent uitgenodigd voor de bruiloft, schrijf je. Waar bestaat die bruiloft uit? Een huwelijksplechtigheid in het gemeentehuis? Een kerkelijke inzegening? Een receptie? Een feest? Ben je voor de hele dag uitgenodigd, of alleen voor het feest? Naar welk van de onderdelen zou jij het liefste gaan, heb je je dat afgevraagd? En is dat te realiseren? Als je de dag wat meer naar je eigen hand zet, is de kans groter dat je er zelf ook wat plezier aan beleeft.
Laten we er even vanuit gaan dat je besloten hebt om ’s avonds naar het feest te gaan, dan wil dat nog niet zeggen dat je de hele avond moet blijven. Waarom zou je niet wat eerder weg mogen gaan, of wat later komen? Het is belangrijker dát je er bent dan hoe lang je er bent, lijkt me. En het is belangrijk dat je er wat plezier aan beleeft, niet alleen voor jou, maar ook voor de gastvrouw en gastheer, die zien ook liever dat jij je vermaakt. Als je je dat voor ogen houdt, hoef je er van tevoren ook minder bang voor te zijn.
Hetzelfde geldt voor het praten. Waarom zou je de hele avond moeten praten? Misschien vind je het wel fijner om wat om je heen te kijken en te luisteren naar de muziek, of om te dansen. Je kunt de mensen van je gespreksgroep opzoeken en een poosje bij ze blijven zitten of staan, zo lang als je er zin in hebt en niet langer. En misschien heb je wel zin om een praatje aan te knopen met iemand die je niet kent en komt daar een leuk gesprek uit voort. Als je jezelf niet al te veel verplichtingen oplegt, geef je je spontaniteit meer ruimte.
Ik wil je nog een advies geven. Als je naderhand thuis bent, ga dan niet voor jezelf opsommen wat je allemaal níet goed hebt gedaan, maar sta stil bij de dingen die je wél goed hebt gedaan, waar je tevreden over bent of waar je trots op bent. Dát je bent gegaan bijvoorbeeld, dat je je angsten en zorgen opzij hebt gezet om bij de bruid te zijn op een belangrijke dag in haar leven, dat je je eigen grenzen in de gaten hebt gehouden, en zo zijn er vast nog meer dingen die het vermelden waard zijn. Dan kun je met positievere gevoelens terugkijken op deze dag.
Ik wens je veel succes en plezier volgende week vrijdag!
Manja de Neef
