De vraag

Ik wil niet meer bij mijn man in de auto zitten

Beste Bart,
Ik vind dat mijn man veel te onbesuisd rijdt in de auto. Hoe vaak ik hem ook vraag om iets kalmer te rijden, hij gaat maar door. Zodra hij in de auto stapt wordt hij een ander mens: hard rijden, ongeduldig, dit in tegenstelling tot hoe hij normaal is. Nu ben ik heel boos op hem geworden en ik heb hem gezegd dat ik niet meer met hem mee rijd. Als we samen weggaan mag hij bij mij instappen en anders rijdt hij maar alleen. Had of kan ik dat ook anders oplossen?
Groeten van J.

Het advies

Expert

Bart Landstra

Geweldloze communicatie

Beste J,
Ik lees dat jouw grens is bereikt, en dat heb je krachtig aangegeven. Ik ben blij te horen dat je duidelijk aangeeft wat je wilt, en ook dat je zoekt naar een betere oplossing. Omdat je wellicht harmonie en onderling vertrouwen belangrijk vindt?

In het onderstaande hoop ik je aan de hand van de vier stappen van het model (waarneming, gevoel, behoefte, verzoek) een beeld te geven van hoe het anders kan tijdens de rit.

Jij: ‘Chauffeur (naam van je man), ik merk dat ik bang wordt (gevoel) als ik zie hoe je nu rijdt (waarneming), ik wil graag rustig naast je kunnen zitten en erop vertrouwen (behoefte) dat we veilig ons doel bereiken. Zou jij je aan de maximumsnelheid kunnen houden?’ (Verzoek)

In het bovenstaande zie je hoe je een grens kunt aangeven zonder je man iets te verwijten; bijvoorbeeld dat hij ‘ te onbesuisd’ zou rijden. De kunst van het compassievol communiceren is om oordelen, kritiek en verwijten uit onze communicatie te halen en slechts terug te geven wat andermans gedrag met ons doet.

Wanneer je man zou antwoorden met: ‘Ik weet echt wel wat ik doe hoor!’ dan kan jij als luisteraar proberen zijn gevoel en behoefte teruggeven, waardoor hij zich gehoord voelt.

Je zou kunnen zeggen: ‘Ben je geïrriteerd, omdat je behoefte aan vertrouwd te worden in wat je doet?’ of: ‘Ben je geprikkeld, omdat je graag zelf wil uitmaken hoe je rijdt?’

Het betekent niet dat je jouw behoeften wegcijfert, dat kan immers niet omdat het universele behoeften zijn die iedereen herkent. Nee, wat we hier doen is ruimte maken zodat hij zich 100% gehoord voelt, pas dan is hij instaat naar jouw behoeften te luisteren.

Heb je enig idee wat de behoeften van je man zouden kunnen zijn? Wat drijft hem om zo ‘onbesuisd, ongeduldig’ te rijden? Is het: uitdaging, aandacht, erkenning, respect, autonomie, expressie, spelen of humor? Het is niet nodig om precies díe behoefte te raden die er in hem spelen, want slechts het aanreiken van een vermeende behoefte kan hem helpen zich bewust te worden.

Je zou hem kunnen vragen: ‘Ik ben eigenlijk erg verbaasd als ik je als chauffeur meemaak, het lijkt wel of je een anders mens wordt, ik zou dat graag willen begrijpen. Kun en wil je daar iets over zeggen?’

Ik hoop dat ik je een aantal ideeën heb aangereikt hoe je het anders kan doen, en misschien geeft het je de kracht om de dialoog hierover weer te openen. Wees niet verbaasd dat je hiermee op diepere lagen in je relatie stuit die aandacht nodig hebben. Zo worden conflicten mogelijkheden tot groeien en om compassie voor elkaar te voelen.

Ik ben benieuwd of ik je hiermee geholpen heb, en om dit zeker te weten zou ik het graag van je willen horen. Zou je het mij via mijn website willen laten weten?

Hartelijke groet, Bart Landstra

 

Meer weten over dit thema? Bekijk Communicatie
Deel dit artikel:
8 december 2008 | Laatst gewijzigd op 20 april 2020

Lees ook deze artikelen

Blijft mijn man zo dominant?
Advies

Blijft mijn man zo dominant?

Beste Joris, Inmiddels zit ik in een relatiecrisis. Ik heb een half jaar geleden na vele eisen die ik niet meer waar kon maken, ee...
Waarom échte aandacht zo belangrijk is voor je kind
Branded content

Waarom échte aandacht zo belangrijk is voor je kind

‘Kijk mam, dit heb ik gemaakt op school.’ Je werpt een blik op het knutselwerk van je kind, zegt dat je het prachtig vindt, en...
Devon Price: ‘We schamen ons voor dingen waaraan we niets kunnen doen’
Artikel

Devon Price: ‘We schamen ons voor dingen waaraan we niets kunnen doen’

We werken niet hard genoeg, we doen niet goed genoeg voor anderen of voor het klimaat, we zijn niet goed genoeg: volgens de Amerik...
Devon Price: ‘We schamen ons voor dingen waaraan we niets kunnen doen’
Artikel

Devon Price: ‘We schamen ons voor dingen waaraan we niets kunnen doen’

We werken niet hard genoeg, we doen niet goed genoeg voor anderen of voor het klimaat, we zijn niet goed genoeg: volgens de Amerik...
‘Je hoeft oma geen kus te geven, hoor’
Artikel

‘Je hoeft oma geen kus te geven, hoor’

Als kinderen een gezonde relatie met hun lichaam hebben, en zelf mogen bepalen wie hen mag aanraken, helpt dat ze later bij het vo...
Mijn man kan niet tegen emoties en kritiek
Advies

Mijn man kan niet tegen emoties en kritiek

Mijn partner wordt boos of zelfs agressief als ik ook maar een kleine opmerking maak over zijn gedrag. Hoe komt het dat hij niet t...
Ik ben verkracht door mijn eigen man
Advies

Ik ben verkracht door mijn eigen man

Mijn man heeft me in dronken toestand ‘verkracht’. Hij zegt dat hij er erg veel spijt van heeft en dat hij het nooit weer zal ...
Frank Furedi: ‘Opvoedboeken staan vol klinkklare onzin’
Interview

Frank Furedi: ‘Opvoedboeken staan vol klinkklare onzin’

Socioloog Frank Furedi windt er geen doekjes om: kinderen worden tegenwoordig hopeloos betutteld. Ouders trouwens ook. ‘Zomaar t...
Het gevaar van te zorgzame kinderen
Artikel

Het gevaar van te zorgzame kinderen

‘Mam, zal ik de tafel afruimen zodat jij kunt uitrusten?’ Kinderen kunnen heel zorgzaam zijn. Een mooie karaktereigenschap, di...
Loslaten: zo doe je dat
Artikel

Loslaten: zo doe je dat

Ons leven verloopt zelden zoals wij denken dat het zou moeten verlopen. Als je beter kunt loslaten, maak je minder teleurstellinge...
6788