‘Ik ben best gevoelig, trek me veel aan van de gevoelens van anderen. Soms zie ik iemand waarvan ik denk: die is heel erg verdrietig. Als dat dan achteraf blijkt te kloppen, vraagt mijn man zich verbaasd af hoe ik dat wist. Ik denk daarom dat ik wel talent heb om mensen te helpen. Daar haal ik veel voldoening uit.
Het probleem is alleen dat ik af en toe nogal doordram en betweterig overkom. Ik herhaal mijn adviezen te vaak en ga er te lang op door. Een vriendin van mij was bijvoorbeeld ziek geweest, en was tijdens haar herstel erg negatief. Ik probeerde haar te coachen en alles wat zonniger te laten inzien. Maar zij vond dat ik moest ophouden met “prediken”.
Ik geef mensen wel eens ongevraagd advies en vind het dan moeilijk te accepteren dat ze mijn hulp niet willen gebruiken. Ik weet dat iedereen zijn eigen fouten mag maken en dat ik niet elke drenkeling hoef te redden, maar toch probeer ik het. Het is niet zozeer dat anderen mij aanspreken op mijn drammerigheid, ik ervaar het vooral zelf als vervelend. Ik wil mensen blijven helpen, maar mijn hulp eerder staken als ze die niet op
prijs stellen of er nog niet aan toe zijn.’
zelfhulp
Dit zegt de deskundige
Met ongevraagd advies betreedt u de persoonlijke ruimte van een ander, zegt psychotherapeute Els van den Brink.
Waar komt het probleem vandaan?
Sommige mensen willen continu zorg bieden en goed zijn voor een ander. Vaak is het zo dat deze “reddende engelen”andere mensen geven waarnaar zij zelf verlangen. Misschien zijn ze in hun leven liefde of aandacht tekortgekomen, of hadden ze juist een moeder die hen te dicht op de huid zat. Anderen hulp bieden zien ze als deel van hun identiteit, en ze gebruiken het om zich goed te voelen over zichzelf. Ik denk niet dat Erica haar gedrag echt als probleem beschouwt, maar als ze stopt met helpen, zal ze zich waarschijnlijk onthand en onzeker voelen.
Wat is eraan te doen?
” Vraag uzelf eens af waarom u anderen zo graag wilt bijstaan. Probeer uw motieven te doorgronden
” Wilt u anderen op een betere manier helpen? Stel dan de ander centraal en ga mee in zijn of haar gevoel. Als iemand bijvoorbeeld heel somber is, dan slaat u de plank mis met tips als ‘kop op’ of ‘je hebt zoveel dingen om dankbaar voor te zijn’.
” Geef geen pasklare adviezen, maar bied een luisterend oor. Bedenk dat iedereen behoefte heeft aan persoonlijke ruimte, en dat u die betreedt met het geven van ongevraagde raad.
” Wanneer u ziet dat iemand niet lekker in zijn vel zit, is het goed om iets hartelijks te doen. Maak een afspraak en ga bijvoorbeeld samen shoppen of naar de bioscoop. Kijk of de problemen ter sprake komen. Als dat niet gebeurt, is dat niet erg: diegene voelt evengoed wel dat u er voor hem of haar bent
” Komt iemand naar u toe voor advies? Laat u dan niet verleiden om het te geven. U kunt beter helpen door het probleem samen te ontrafelen. Waarom heeft diegene raad nodig? Wat zou hij of zij willen veranderen?
” Neem uw vriendschappen eens kritisch onder de loep. Wanneer u altijd degene bent die de ander adviseert, is er sprake van een ongelijkwaardige relatie. U geeft, terwijl de ander neemt. Dat levert scheve verhoudingen op, en daar worden beide partijen uiteindelijk niet gelukkig van. Door altijd maar te geven, kunt u verkeerde mensen aantrekken.
Tips voor de omgeving
‘Als u degene bent die ongevraagd advies krijgt, zeg dan: “Ik neem het mee” of “ik zal erover denken.” Gebeurt dit vaker? Vraag uzelf dan eens af of u dit soort gedrag niet onbewust aanmoedigt. Wil deze behulpzame vriendin alleen maar uw vriendin zijn op voorwaarde dat zij uw leven mag sturen?
Gaat het lukken om hier vanaf te komen?
Ja, maar dit soort gedrag is lastig te doorbreken. Daarvoor moet je gemotiveerd zijn, en dat ben je alleen als je eronder lijdt. Ik zie in mijn praktijk dat mensen pas hulp gaan zoeken als ze steeds worden teleurgesteld. Ze zeggen dan: “Ik doe zo veel voor een ander, maar nu ík iemand nodig heb, is er niemand voor mij. Mensen zijn slecht en egoïstisch.” Op dat moment is het tijd om te kijken hoe je in zo’n patroon bent terechtgekomen[/wpgpremiumcontent]