‘Ik ben best gevoelig, trek me veel aan van de gevoelens van anderen. Soms zie ik iemand waarvan ik denk: die is heel erg verdrietig. Als dat dan achteraf blijkt te kloppen, vraagt mijn man zich verbaasd af hoe ik dat wist. Ik denk daarom dat ik wel talent heb om mensen te helpen. Daar haal ik veel voldoening uit.
Het probleem is alleen dat ik af en toe nogal doordram en betweterig overkom. Ik herhaal mijn adviezen te vaak en ga er te lang op door. Een vriendin van mij was bijvoorbeeld ziek geweest, en was tijdens haar herstel erg negatief. Ik probeerde haar te coachen en alles wat zonniger te laten inzien. Maar zij vond dat ik moest ophouden met “prediken”.
Ik geef mensen wel eens ongevraagd advies en vind het dan moeilijk te accepteren dat ze mijn hulp niet willen gebruiken. Ik weet dat iedereen zijn eigen fouten mag maken en dat ik niet elke drenkeling hoef te redden, maar toch probeer ik het. Het is niet zozeer dat anderen mij aanspreken op mijn drammerigheid, ik ervaar het vooral zelf als vervelend. Ik wil mensen blijven helpen, maar mijn hulp eerder staken als ze die niet op