Het EQ van femke halsema

Eigenlijk wil ze niet te persoonlijk worden. In de aanloop tot dit interview zegt ze twee keer af – de eerste keer is ze ziek, de tweede keer heeft ze een belangrijk debat – en ze twijfelt of ze het überhaupt wel wil. Niet wéér de vraag of ze nu kinderen gaat nemen of niet, niet wéér over hoe ze gepest werd op school. Maar ze weet dat ze er niet helemaal omheen kan, zeker nu de roep om de verpersoonlijking van de politiek alleen maar groter wordt. ‘Ik vind wel dat mensen die op mij stemmen het recht hebben om te weten of de inrichting van mijn privé-leven enigszins overeenkomt met mijn politieke opvattingen. Of ik niet in een grote Bentley rijd en of ik mijn afval scheid. Ja, dat laatste doe ik’, en ze wijst lachend naar een stapel kranten in een hoek van de kamer. ‘Maar uiteindelijk vind ik dat het gaat om de opvattingen waar politici voor staan, en niet om hun persoonlijk charisma. Ik weet wel hoe belangrijk dat is in onze ‘mediacratie’, maar het moet ondergeschikt blijven.’ Ze beschermt zichzelf het liefst een beetje, want ‘als je

Log in om verder te lezen.