Sinds Marjan drie maanden geleden een artikel las over narcisme, staat haar wereld op z’n kop. Want ze herkent alle gedragingen van haar moeder. Dat charismatische en aanwezige. Maar ook dat strijdlustige, waardoor Marjan als kind maar nooit tegen haar inging. En de plotselinge woedebuien, die haar leerden om voor de zekerheid altijd op haar tenen te lopen. Zou het kunnen dat de klachten waar Marjan al zo lang mee kampt, zoals oververmoeidheid, slecht slapen, piekeren en emotie-eten, voortkomen uit haar moeders gedrag? Of haar moeder ‘officieel’ een narcist is, daar gaat het nu niet om, besluiten we al in het eerste gesprek. Marjan weet zeker dat ze dat nooit zal willen uitzoeken, want ze kent haar moeder: ‘Ze zou al door het lint gaan als ik alleen al suggeréér dat er iets met haar is.’ In plaats daarvan praten we over Marjan en wat zíj kan doen.

Log in om verder te lezen.