Emotionele (in)stabiliteit
‘Ik leef in een enorme chaos. Ik doe zó veel dingen tegelijk. Ik sta ’s ochtends om halfzes op om een column te schrijven die ik vorige week al had moeten inleveren, vervolgens haal ik mijn drie zoontjes uit bed, dan ga ik een liedje opnemen voor een cd, dan doe ik auditie voor een filmrol, door naar de redactie van rtl Boulevard, waar ik terechtkom in ontzettend veel geroddel en onzin die ik door moet prikken, vervolgens pleeg ik veertig telefoontjes, dan de uitzending, dan kom ik op straat iemand tegen met wie ik een biertje ga drinken maar niet te lang want ik ga alweer naar een etentje met tv-producent Harry de Winter en al z’n vrienden. Ik heb echt van die dagen dat ik voortdurend heen en weer word geslingerd door allerlei emoties en gebeurtenissen. Als je dat kunt volhouden, moet je wel ontzettend veerkrachtig zijn. Ik denk dat ik zoveel doe om mezelf overeind te houden. Maar ik kan ook goed tegen ellende en tegenslag. Dan denk ik altijd: “Oké, het is gebeurd, what the fuck, en nou gaan we het aanpakken.— Dat grenzeloze positivisme en dat vrolijke heb ik van mijn
