1. Wat is uw mooiste herinnering?
‘Thuiskomen na de zomervakantie, dat had altijd iets magisch. We gingen meestal zes weken kamperen – voor een kind een oneindig lange periode. Bij terugkomst was ik bijna verbaasd dat het huis er nog stond. Nog kan ik die zucht van verwondering voelen: de straat, ons huis, de buren, alles was er nog!
Het mooiste moment vond ik het betreden van de tuin. Gras dat tot je knieën kwam, de keurige bloemperken van mijn vader veranderd in een onstuimige bloemenzee, onkruid tussen de stoeptegels, de lathyrus die het hele schuurtje bedekte: de nette achtertuin van onze keurige Amstelveense nieuwbouwwoning was omgetoverd tot een groene wildernis. Nooit kon de tuin volgens mij mooier zijn dan nu, maar mijn vader pakte al snel de schoffel en de hark om alles weer in bedwang te krijgen. Ik vluchtte dan naar mijn kamer, waar ook alles anders leek dan voorheen – als betoverd. Jammer dat je die kinderlijke verwondering als volwassene steeds meer kwijtraakt.’
2. Wat is uw fascinatie?
‘Dat is ongetwijfeld het mysterie van de tijd. Als meisje van acht liep ik daar al over te filosoferen. Dan gingen we met de auto naar mijn opa en oma in Hilversum
