Verwacht ik te veel van mijn moeder?
Hallo Ursula,
Ik heb een vraag over hersenbeschadiging en gedrag. Mijn moeder heeft ruim vijf jaar geleden een hele grote hersenbloeding gehad. De prognose was heel slecht, men dacht dat ze zou overlijden, maar dit is (gelukkig) niet gebeurt. Nu heeft ze uitval aan de linkerkant, geen kracht in de arm en altijd een koude linkervoet. Ze praat soms met dubbele tong en wanneer ze moe wordt is dit nog erger. Volgens mij had ze de bloeding aan de rechterkant zitten, zo groot als een tennisbal.
Mijn moeder is erg veranderd in haar persoonlijkheid, ze neemt weinig initiatief en is snel emotioneel. Maar ook heeft ze meer moeite met zich in te leven in anderen. Ze verwacht dat anderen wel aan haar denken met verjaardagen en cadeautjes etc. Ze vraagt gewoon om een cadeautje. Ik vind haar hier bijna kinderlijk in.
Wanneer een achterkleinkind jarig is dan neemt ze niet de moeite om te komen, zelfs niet om te bellen. Haar reactie is dan: ‘Ik zie ze overmorgen toch?’ Dit gedrag laat ze steeds meer zien en het doet me pijn voor mijn dochter, die het zo leuk vindt wanneer oma even belt.
Mijn moeder wordt wel ondersteund door mijn vader en mijn broer in afspraken, maar ze laat het er gewoonweg bij zitten. Mijn vraag is: verwacht ik iets wat ze niet (meer) kan? Hoort die veranderingen inderdaad bij de plek van de beschadiging in de hersenen? Hoe moet ik reageren? Ik hou me lang stil, maar dan ga ik toch voor de bijl en confronteer haar hiermee op een niet goed moment (haar feestje). Daar voel ik me dan ook niet goed bij. Ik hoop dat je me wat meer kunt vertellen over deze nare ziekte.
Vriendelijke groet van een ongeruste dochter
