De jeugd van presentator Jochem van Gelder
Op een schaal van 0 tot 10: hoe gelukkig was uw jeugd? ‘Een dikke 8. Wij hadden een vrijstaand huis op het terrein van de timmerfabriek waarvan mijn vader directeur was. Een spannende plek om te wonen. In de tuin stond de “Tarzanboom”, een treurwilg met lianen waaraan we over de sloot zweefden. En hoewel de fabriek verboden terrein was, kwamen we er vaak. Met fantastische salto’s doken we in een metershoge bak vol schuimrubber slierten waarmee kozijnen werden geïsoleerd – levensgevaarlijk, maar dat hadden we toen niet door. Mijn moeder liet ons begaan, maar de hulp in de huishouding was uit zelfbehoud wat strenger. Mijn vader maakte regelmatig echt tijd voor ons vrij en bouwde dan bijvoorbeeld een konijnenflat van drie etages.’
Wat voor kind was u? ‘Anders dan veel mensen denken, was ik geen praatjesmaker. Ik was een einzelgänger. Ik scheelde vier jaar met de broertjes boven en onder me, en was vanaf mijn twaalfde erg op mezelf. Ik was fan van André van Duin, hield verkleedpartijen en maakte playback-acts waarmee ik later zou rondtoeren. Mijn moeder naaide kostuums, schminkte me, was chauffeur en regelde grote bloemkolen. Achteraf denk ik
dat het mijn manier was om toch wat aandacht te genereren in dat grote gezin.’
Naar welke middelbare school ging u? ‘Naar de Leeuwenhorst-mavo, in ons dorp. Klein en veilig, met leraren die de familie Van Gelder goed kenden. Daarna ging ik naar de havo in Druten. Totaal anders: tien keer zo groot, een echte leerfabriek. Ik wist niet hoe snel ik ’s middags naar huis moest fietsen. Ik had weinig vrienden, hoorde bij de nerds. Veel oud-klasgenoten zullen niet eens weten dat ik bij ze in de klas zat, zo onopvallend was ik.’
Wat vergeet u nooit meer? ‘De zomer van 1975. Ik was twaalf en na zes jaar jongensschool vond ik het hoog tijd voor verkering. Om indruk te maken op het meisje op wie ik verliefd was, trad ik op tijdens carnaval. Goed plan, ware het niet dat ik Willempie nadeed. Het werd niets, maar ik won wel een elpee van de Kermisklanten. In dezelfde zomer ontmoette ik Claudia. Zij gaf me mijn eerste tongzoen en werd mijn vriendinnetje. Tot ik het te klef vond worden, haar belde en zei: “Met Jochem. Het is uit.” Waarna ik meteen ophing. Haar vriendinnen waren zo kwaad dat ze me nog weken hebben achtervolgd.’
Jeugddroom? ‘Leraar worden. Maar eenmaal op de Pedagogische Academie had ik het te druk met optreden. Ik was kampioen spijbelen en werd uiteindelijk vriendelijk verzocht om te vertrekken.’
Wat heeft u geleerd van uw ouders? ‘Dat familie belangrijk is. Tijdens vakanties wilde ik altijd thuisblijven, daar was het gezellig. Inmiddels woon ik in mijn ouderlijk huis en mijn oudste zoon is precies hetzelfde. Het liefst blijft hij lekker thuis.’
En wat doet u absoluut anders? ‘Ik ben minder streng voor mijn drie zoons. Als wij niet luisterden, konden we kennismaken met mijn vaders pantoffel. Ikzelf vind het lastig om op te treden en gebruik geen pantoffel.’
Hoe vaak ziet u uw familie nog? ‘Mijn ouders zijn overleden, maar de rest zie ik regelmatig – met drie van de vier broers tennis ik wekelijks. Buitenstaanders vinden ons een kliek, wij noemen het een hechte familieband. Een basis waarop je altijd kunt terugvallen.’
Naam: Jochem van Gelder
Geboortedatum: 23 mei 1963
Groeide op in: Beneden-Leeuwen, een dorpje in het Land van Maas en Waal
Gezinssamenstelling: vader, moeder, twee oudere broers, twee jongere broers, jongere zus[/wpgpremiumcontent]