Ik (vrouw van 25) ervaar veel emotionele afstand tussen mijn vader en mij. Het valt me op dat ik naar oudere mannen trek, ook in relaties. Deze mannen geven mij de warmte, bezorgdheid en goedkeuring die ik bij mijn vader heb gemist.
Zoek ik een vaderfiguur en is dat erg? Moet ik dit vertellen aan mijn toekomstige partner?
Wat goed dat je inziet dat je bij oudere mannen probeert te halen wat je in de relatie met je vader hebt gemist. Dat je daarmee zowel jezelf als de ander geen recht doet, voel je ook al aan. Van deze partners zal je nooit helemaal krijgen wat je nodig hebt.
Vertel je toekomstige partner wat je valkuilen zijn. En dat jij samen met hem wilt groeien in wederzijds vertrouwen en vanuit gelijkwaardigheid, steeds afstemmend of de balans tussen geven en ontvangen klopt.
Dat zijn namelijk kenmerken van een hechte relatie. Dan wordt je verlangen naar warmte, geborgenheid en te mogen zijn wie je bent vervuld. Als dat samen niet lukt, kun je beter stoppen met de relatie.
Daarnaast kan het je helpen om een gesprek met je vader aan te gaan over wat je mist in de relatie met hem. Vraag hoe dat bij hem zit, wat hij heeft meegemaakt. Hoe komt het dat hij je emotioneel op afstand houdt?
Probeer uit te zoeken waar zijn en jouw pijn en tekorten vandaan komen en of daar iets te helen valt, of – als dat niet lukt – je erom kunt rouwen. Door dit te doen, kom je volwassener in relaties met anderen te staan.
