Beste Henrike,
Dank je wel voor je mailtje. Het lijkt me niet makkelijk om precies altijd het juiste te doen wat betreft het reageren op je vader. Je ziet nog wel eens dat mensen die een hersenbloeding hebben gehad veranderen van karakter (meestal in negatieve zin, bijvoorbeeld agressiever) en bovendien meer onvoorspelbaar worden in hun gedrag. Het lijkt erop dat dit ook met jouw vader het geval is.

Lastig daarbij is dat mensen die dit is overkomen het vaak zelf niet in de gaten hebben (er is geen “ziekte-inzicht”, zoals dat heet) en meestal ook geen sorry zeggen voor wat ze hebben gedaan.
En als de situatie al heel lang bestaat, dan weet je ook niet meer hoe je vader vroeger was en wat wel en niet bij zijn vroegere karakter hoort en wat door de hersenbloeding komt. In het algemeen kun je ervan uitgaan dat zo’n hersenbloeding de meeste “schuld” heeft aan een dergelijke karakterverandering, zeker als je uit verhalen over vroeger weet dat je vader toen geen agressief persoon was. Dat betekent dat er van de gezinsleden, zoals ook van jou, veel wordt gevraagd.

Het gedrag van je vader kan je opvatten als een beperking, het zal niet overgaan, en misschien alleen maar erger worden (ook al hoop ik dat niet voor je). Het is dus geen probleem dat is op te lossen. Met een beperking moet je leren omgaan, zoals je al aangeeft.

Eerlijk gezegd denk ik denk dat je zelf de expert bent op dit gebied. Je zou er waarschijnlijk al wel een boekje over kunnen schrijven. Je vertelt me dat je er inmiddels wel achter bent wat werkt en niet werkt: er tegenin gaan werkt bijvoorbeeld niet, dat maakt de zaak alleen maar erger. Je inhouden werkt beter, maar is natuurlijk moeilijk steeds vol te houden, je bent tenslotte ook gewoon een mens en geen robot. En iemand die je dierbaar is kan je erg kwetsen, ook al is het onbedoeld of klopt het niet.

Door die beperking blijft het dus een nare situatie, waarbij je wel kunt kijken naar de momenten waarop het jou (en anderen die met je vader te maken hebben) lukt om er redelijk of zelfs goed mee om te gaan. Hoe doen jullie dat? Wat werkt wel, ook al is het maar een klein beetje? En hoe helpen jouw gezinsleden elkaar om met deze beperking van je vader om te gaan?

Ik wens je sterkte met deze lastige situatie en succes met het vinden van (nog meer) manieren om met de beperking van je vader om te gaan.
Fredrike

• Klinisch psycholoog Fredrike Bannink houdt zich, naast coaching en mediation, bezig met ‘posttraumatisch succes’. Wat kun je doen om na een trauma de draad weer op te pakken? Om er sterker uit te komen? Zij werkt daarbij vooral met hoop en optimisme.
• Neem een kijkje op haar site www.frederikebannink.com

Meer lezen:

Bannink, F.P. (2009), Positieve psychologie in de praktijk, Amsterdam: Hogrefe

Bannink, F.P. (2007). Gelukkig zijn en geluk hebben. Zelf oplossingsgericht werken. Amsterdam: Harcourt, ISBN 978 90 265 1803 4

Bannink, F.P. (2006). Oplossingsgerichte vragen. Handboek oplossingsgerichte gespreksvoering. Amsterdam: Pearson, ISBN 978 90 265 1780 8

Verwerk uw verleden

Iets verschrikkelijks meegemaakt? Alles over natuurlijke herstelkracht, verdrongen pijn en veerkrachtige types.