Er zijn momenten dat ik heel graag zou willen huilen, maar de tranen komen niet. Mijn omgeving is veilig dus daar ligt het niet aan. Heeft u een tip, misschien oplossing? Eerlijkheidsgetrouw heb ik er last van want ik krop het op maar het komt er NIET uit.
Er is een grote variatie tussen mensen in de mate waarin zij huilen. Dat heeft verder weinig te maken met gezond of ziek of wat dan ook, mogelijk meer met aanleg en persoonlijkheid. Dus wat dat betreft is er geen reden om je ergens zorgen over te maken. Het is ook zeker niet zo dat je op voorhand kan aannemen, dat je nu kwetsbaar bent voor het ontstaan van allerlei gezondheidsklachten. Daar is vooralsnog geen enkele concrete aanwijzing voor.
Punt dat overblijft, is dus dat je er last van hebt. Aangenomen dat je geen antidepressiva gebruikt, zou je je misschien tot een psycholoog kunnen wenden. Er zijn in de vakliteratuur een paar gevallen beschreven van patiënten die behandeld werden, of omdat ze te veel huilden, of juist omdat ze te weinig huilden.
vriendelijke groet,
Ad Vingerhoets
Meer lezen?
Vingerhoets A.J.J.M. & Bergsma A. (2003). Huilen is menselijk. De psychologie van tranen. Standaard Uitgeverij: Antwerpen/ Spectrum: Utrecht.
Vingerhoets, A.J.J.M. & Van Tilburg, M.A.L. (2005). De ondraaglijke lichtheid van de liefde. Antwerpen: Standaard Uitgeverij/ Rotterdam: A. Donker.