De vraag

Huilen van ontroering, hoe komt dat?

Beste Ad, Sinds enkele jaren zijn mijn emotionele gevoelens sterk toegenomen. Vooral als ik dingen bij anderen zie (kan ook op tv), zoals een ziek, arm of gehandicapt persoon, springen de tranen in mijn ogen. Ook bij vrolijke dingen, zoals een wederontmoeting sinds lange tijd, en het einde van een musical waarin iedereen hard klapt en vrolijk is, heb ik het maar zwaar om het droog te houden!

Als ik moe ben is het extra erg. Als vergelijkbare situaties bij mezelf voorkomen ben ik veel nuchterder en minder emotioneel. Is dit normaal of moet ik meer bij mezelf proberen te blijven? Ik hoop dat u het kan verhelderen.

Groeten Noor

Het advies



Beste Noor,
U snijdt een heel interessant onderwerp aan. Maar het is tegelijkertijd ook een hele moeilijke vraag. Want waar het eigenlijk over gaat: sentimentele tranen, ontroering, dat is in de wetenschap nog een totaal onontgonnen terrein. De bekende emotiepsycholoog Nico Frijda denkt dat het vaak iets te maken heeft met een bepaalde vorm van hulpeloosheid, iets dat groter is dan jezelf bent, jezelf klein voelen.

Maar heel recent is ook wel geopperd dat dat soort sentimenten (waar we vaak heel negatief over doen, associëren we met soaps, B-films, etc) juist heel elementaire en essentiële menselijke waarden betreffen, zoals altruïsme, ontzag, rechtvaardigheid, medelijden. Typerend is ook dat we er inderdaad geen controle over lijken te hebben. Het komt vaak totaal onverwacht; het voltrekt zich op een automatisch, onbewust niveau.

De indruk bestaat dat het, met name bij mannen, toeneemt met het ouder worden en dat er ook een toename is na een belangrijke gebeurtenis, zoals een kind krijgen, maar ook een ernstige ziekte of een levensbedreigende situatie hebben meegemaakt. Maar nogmaals, echt goed uitgezocht is dat nog niet.

Het lijkt er op alsof ons onbewuste ons zo af en toe wil laten weten: let op! Dit is waar het in het leven echt om gaat!

Ik zou me er dus absoluut geen zorgen over maken. Als het zo extreem wordt dat je er echt hinder van ondervind, dan zou je kunnen overwegen om het er eens met en psycholoog over te hebben. En als laatste redmiddel zou men (incidenteel) zijn toevlucht kunne zoeken tot een hele lage dosis antidepressivum.

vriendelijke groet,
Ad Vingerhoets


  • Ad Vingerhoets is als hoogleraar Klinische Psychologie verbonden aan de Universiteit van Tilburg. Zijn belangrijkste onderzoeksthema's zijn 'stress en emoties in relatie tot gezondheid'; 'kwaliteit van leven en lijdensdruk'; en in het bijzonder huilen. Neem een kijkje op zijn site: www.uvt.nl

Meer lezen?
Vingerhoets A.J.J.M. & Bergsma A. (2003). Huilen is menselijk. De psychologie van tranen. Standaard Uitgeverij: Antwerpen/ Spectrum: Utrecht.

Vingerhoets, A.J.J.M. & Van Tilburg, M.A.L. (2005). De ondraaglijke lichtheid van de liefde. Antwerpen: Standaard Uitgeverij/ Rotterdam: A. Donker.

Meer weten over dit thema? Bekijk Emoties
Deel dit artikel:
18 juni 2010 | Laatst gewijzigd op 16 september 2016

Lees ook deze artikelen

Mijn baby is geen blanco blad
Artikel

Mijn baby is geen blanco blad

Redacteur Dagmar en zoon Mika (6 weken) krijgen een babyconsult
‘Ik wil laten zien dat je altijd opnieuw kunt beginnen’
Branded content

‘Ik wil laten zien dat je altijd opnieuw kunt beginnen’

Een hersenaandoening kan je leven op z´n kop zetten. Toch hoor je mensen achteraf ook vaak zeggen dat ze een tegenslag als een ge...
Column Jean-Pierre van de Ven: Uitzoeken
Artikel

Column Jean-Pierre van de Ven: Uitzoeken

Jean-Pierre van de Ven is relatietherapeut en geeft elke maand een inkijkje in zijn praktijk.
Column Jean-Pierre van de Ven: Uitzoeken
Artikel

Column Jean-Pierre van de Ven: Uitzoeken

Jean-Pierre van de Ven is relatietherapeut en geeft elke maand een inkijkje in zijn praktijk.
Het EQ van Guusje ter Horst: ‘Ik heb positieve faalangst’
Artikel

Het EQ van Guusje ter Horst: ‘Ik heb positieve faalangst’

Ze is nog maar net burgemeester van Nijmegen en kreeg er een warm onthaal. De voormalige Amsterdamse PvdA-wethouder Guusje ter Hor...
Makkelijk gezegd: ‘Het is maar een film’
Artikel

Makkelijk gezegd: ‘Het is maar een film’

Met allerlei tegelwijsheden spreken we onszelf en anderen moed in. Maar zijn ze ook waar? Journalist Natalie Hanssen neemt ze onde...
Waarom huilen we? Onderzoek
Verhaal

Waarom huilen we? Onderzoek

Vrouwen huilen vaker van woede; mannen van vreugde of ontroering. Wat de wetenschap ons leert over de traan. En: de uitkomsten van...
Huilbaby’s: ontroostbaar, maar kerngezond
Artikel

Huilbaby’s: ontroostbaar, maar kerngezond

Huilbaby’s huilen niet vanwege een medische oorzaak, blijkt uit recent onderzoek. Dus moet het aan de omgeving liggen. Toch de s...
Ik ben depressief, maar kan niet huilen
Advies

Ik ben depressief, maar kan niet huilen

Ik ben al jaren depressief. Vaak heb ik het gevoel dat ik wil huilen, omdat ik denk dat het me opluchting zou geven. Helaas is hui...
Empathie voor een vreemdeling is te leren
Kort

Empathie voor een vreemdeling is te leren

Wanneer we zien dat iemand pijn lijdt, reageren onze ‘empathische hersenen’ daar direct op. Maar deze hersengebieden vertonen ...
5391