De familie verwijt me zijn zelfmoord

Antwoord van Jolet:
Dit is heel moeilijk, zo’n zware beschuldiging. Psychologisch is de reactie van zijn familie wel te begrijpen. Zij zijn boos en verdrietig tegelijk; een deel van die boosheid projecteren ze op u, omdat het pijnlijk is om boos te zijn op de geliefde dode.
Zoals elke nabestaande van een zelfmoord, zult u vermoedelijk ook last hebben van schuld-gevoel. Hopelijk helpt het dat u de beweegredenen van uw vriend kent; u wist immers hoe depressief hij was. U voelt zich vast boos, verdrietig en schuldig tegelijk. Laat die tegenstrijdige gevoelens maar naast elkaar bestaan – wegredeneren helpt niet.
Zijn familie wil dit verlies helaas niet met u delen, maar misschien kunt u dat elders wel. In veel regio’s organiseert de ggz groepen voor mensen die achterblijven na zelfdoding. Maar internet biedt ook veel lotgenotencontact – www.verliesverwerken.nl bijvoorbeeld. Daar staat ook een lijst met boeken voor wie achterbleven na een zelfmoord. En al wil de familie nu geen contact, misschien kunt u toch helpen door een brief te schrijven met herinneringen aan uw vriend. Misschien dat ze later wel graag over hem willen praten.

Elke maand behandelt psycholoog Jolet Plomp persoonlijke lezersvragen. Deze vraag is gepubliceerd in Psychologie Magazine, juli/augustus 2007