Het regende klachten bij een vliegveld in de Amerikaanse staat Texas. Reizigers mopperden dat ze te lang op hun koffers moesten wachten. De leiding van het vliegveld zette daarom extra personeel in voor het afhandelen van de bagage. De tijd die verstreek tussen het verlaten van het vliegtuig en het ophalen van de bagage was daardoor nooit meer dan acht minuten. Maar alle inspanningen ten spijt; de passagiers klaagden nog steeds steen en been.
Bij nader onderzoek bleek dat de wachttijd uit twee delen bestond: de passagiers liepen in één minuut van het vliegtuig naar de bagageband, daarna stonden ze een aantal minuten te wachten op hun koffers. Tijdens het duimendraaien zagen ze hun medepassagiers, die alleen met handbagage reisden, al naar buiten lopen.