Wat was het voorbeeld dat u thuis kreeg voor het omgaan met emoties?

‘Ik ben calvinistisch opgevoed: hard werken, je niet aanstellen en niet zeuren. De generatie van mijn ouders spreekt niet over emoties. Als ik me ergens slecht over voelde, dan werd daar meestal niet over gepraat, zo van: ‘Het komt wel weer goed.’ Dat heb ik weleens moeilijk gevonden, maar tegelijkertijd raakte ik daardoor steeds meer gefascineerd door de werking van emoties.

Toen ik als vakantiekracht ging werken in een psychiatrische inrichting, was dat ook een van de redenen om psychologie te gaan studeren. Fascinerend vond ik het, hoe gek mensen konden zijn, zoals de man die de eerste dag dat ik daar werkte, op me afstapte en me direct een lens uit mijn oog sloeg. Hij had een hekel aan vrouwen. “Hoe komt het toch dat het sommige mensen niet lukt hun emoties te reguleren?”, dacht ik. Tijdens de studie merkte ik al gauw dat ik geen psychotherapeut ben: daar heb ik het geduld niet voor. Dus ben ik me gaan richten op het onderzoek en de theorievorming omtrent emoties.’

Wat is het belangrijkste dat u tot nu toe hebt ontdekt over emoties?

‘Dat de

Log in om verder te lezen.