Zaterdagmiddag, de Amsterdamse Pijp. Daar komt ze aangefietst: platte lakschoentjes, grijze maillot, hippe korte jurk en dito jas, tas om de schouder, blij gezicht. De moderne versie van Audrey Hepburn. ‘Hé hoi!’, roept ze enthousiast vanaf haar fiets, ‘jullie brengen me naar Maastricht?’ Ze parkeert haar fiets midden op de stoep, pal voor haar voordeur.
Zucht: ‘Mijn leven is één race tegen de klok. Ik vlieg van de ene naar de andere afspraak.’ Tijd vinden om een interview te doen met Halina Reijn bleek een schier onmogelijke opgave. Een dag eerder had ze per ongeluk een dubbele afspraak gemaakt – ‘Sorry, sorry jongens. Echt lullig voor jullie’ – nu brengen interviewer en fotograaf haar per auto naar de schouwburg in Maastricht, waar ze vanavond de hoofdrol speelt in Tsjechovs De Meeuw. Een gesprek op de achterbank dan maar, en dan snel een foto in de foyer van het theater.
Sinds een jaar is Halina Reijn opeens overal. De media zijn verliefd op haar nu ze kort na elkaar in drie bioscoopfilms te zien is geweest. Een daarvan, Zus & Zo, werd zelfs genomineerd voor een Oscar. Op toneel is ze al langer een grote naam. Ze vertolkt de ene na de andere grote klassieke rol. ‘Momenteel speel ik vijftien dagen achter elkaar in twee stukken, zonder een dag vrij te hebben. Dat is: spelen, slapen, wakker worden, en weer door naar de volgende voorstelling. Zo gaat het al zeven jaar, eigenlijk sinds ik van de toneelschool kwam. Ik heb niet eens tijd om even vijf minuten wat te gaan drinken met een vriendin. Echt verschrikkelijk dus.’
