Ik word boos als ik door de Action loop voor knutselspullen, en mijn kinderen aan de lopende band bekers, ladekastjes en lijstjes willen hebben. (Ons huis stikt van de bekers, ladekastjes en lijstjes. Ik word al boos van de Action op zich, als ik heel eerlijk ben.) Ik word boos als ik de stapel versgewassen kleren niet kwijt kan in de kast omdat alles door elkaar ligt.
Mindfulness training
- Leer omgaan met stress
- Krijg meer aandacht voor het nu
- Met Gids voor een Langzaam Leven cadeau
99,-
Als het strand bezaaid is met bierblikjes en frietbakjes. Ik mijn knie keihard stoot tegen de tafelpoot. En echt heel boos word ik van mensen die fora en facebookpagina’s bevuilen met hun ongefundeerde meningen, zonder zich te willen verdiepen in enige achtergrond of onderzoek. Echt, mijn hart gaat ervan razen – terwijl ik dit typ voel ik het weer.
Een ‘slechte’ emotie…
En dat was pas de ‘oogst’ van een halve week. Dat weet ik zo precies omdat ik in navolging van de Amerikaanse psycholoog en boosheidsonderzoeker Todd Kashdan dagelijks ben gaan opschrijven wat me boos maakt. Schaamteverwekkend veel.
Boosheid is nogal een taboe. Dat blijkt wel uit een onderzoek door de Mental Health Foundation onder tweeduizend Engelsen.
