Vijf jaar geleden scheiden mijn ex en ik na 27 jaar samen nogal plotseling. Ik had eerder ellende meegemaakt. Mijn vader was overleden toen ik jong was, ik had vrienden begraven, was geld kwijtgeraakt en had botten gebroken. Maar dit voelde anders. Alsof ik een vaas was die in duizend stukjes op de grond lag. Aan mij de opdracht om mezelf op te vegen en weer te lijmen.

Adviezen van kinderen aan ouders die scheiden

Adviezen van kinderen aan ouders die scheiden

Als deze kinderen het voor het zeggen hadden gehad, waren hun ouders nooit gescheiden. Maar dat hadd...

Lees verder

Omdat ik al zo lang samen was met deze man, voelde het alsof niet mijn léven overhoop werd gehaald, maar ikzélf. Scheiden veranderde in één klap mijn verleden, mijn toekomst en wie ik was of dacht te zijn. Ik ademde deze man, ik was hem en hij was mij. Hoe kon het zijn dat we zo bruut uit elkaar werden getrokken? Of waren we langzaam uit elkaar gegroeid en had ik niet zitten opletten? Totale wanhoop, verdriet, schuldgevoel en gek genoeg ook iets lichts en vrolijks tekenden mijn dagen. Het ene moment voelde ik me als een kind op schoolreisje, dat niet wist waarheen het ging. Het volgende moment leek het alsof ik als aangereden wild langs de snelweg lag 

Log in om verder te lezen.