Ik heb geen makkelijk leven achter de rug, maar ik ga gewoon door. Tot mijn verdriet heeft mijn oudste zoon nu het contact met mij verbroken en ook met zijn vader (we zijn acht jaar geleden gescheiden) en broertje. Mijn zoon vindt dat ik alles fout heb gedaan. Ik heb hem laten weten dat ik van hem hou en dat mijn deur altijd open zal blijven staan. Wat kan ik nog meer doen?
Het is wijs dat u van uw kant de deur wijd openhoudt. Het enige wat u verder kunt doen is uw zoon aanbieden om bijvoorbeeld samen in therapie te gaan als hij problemen uit zijn jeugd wil aanpakken. En u kunt hem af en toe een mailberichtje sturen, of een cadeautje per post. Spreek met zijn vader af dat hij hetzelfde doet.
U schrijft dat ‘gewoon doorgaan’ uw reactie is op problemen. Is dat voldoende? Wilt u overwegen om nu een beetje steun en hulp van anderen aan te nemen? Op Facebook zijn verschillende groepen van ouders die hetzelfde meemaken; zoek op ‘ouderverstoting’ om te kijken of dat u aanspreekt. En bij de huisarts kunt u vragen om persoonlijke begeleiding die bij u past. //
