Dit voorjaar had hij het weer bij het slapengaan: die angst om te vallen, peilloos diep te vallen. Toen hij insliep, wist hij het zeker: ‘Daar ga ik, ik word niet meer wakker.’ Als P.F. Thomése dit voorval aan je vertelt, zet hij zijn verhaal kracht bij door met zijn keel een akelig schrapend geluid te maken, alsof hij een heel eind onder water zat en net op tijd naar boven heeft kunnen zwemmen: UUUWGHHHH! – met die kreet

Log in om verder te lezen.