‘Dit is het jaar waarin ik uit het leven zou stappen. Op 9 mei word ik 45, en ik had voor mezelf besloten: dan is het klaar. Ik heb geen toekomst, er zijn geen medicijnen tegen de ziekte van Huntington. Gaandeweg krijg je steeds meer complicaties. Je verliest fysieke vermogens, je kunt niet meer praten, slikken, eten. Zoals mijn tante Rietje, die met haar 35 kilo al tien jaar in een speciale huntington-stoel ligt.

Log in om verder te lezen.