Cursus
‘Een cursus effectief communiceren, dat heb jij toch helemaal niet nodig?’ zegt een collega. Ik kan prima voor mezelf opkomen, denkt zij. Dat lukt me ook best, behalve wanneer het een kleine kring van dierbaren betreft. Zo luisterde ik braaf twintig jaar lang naar de verhalen van mijn beste vriendin, die klaagde over haar man. Terwijl ik haar eigenlijk al na een jaar had willen adviseren bij hem weg te gaan, of mij in elk geval niet meer lastig te vallen met zijn donkere kanten. Een andere vriendin vroeg me of ik haar proefschrift even wilde lezen en corrigeren. Ik had geen tijd en al helemaal geen zin, maar ‘nee’ zeggen kwam niet in me op.
Inmiddels leer ik voorzichtig mijn grenzen te stellen bij de mensen van wie ik het meeste houd. Maar omdat ik nooit heb geleerd dat op een vriendelijke manier te doen, doe ik het met enorm verbaal geweld. Mijn nieuwe geliefde krijgt bij het minste of geringste de wind van voren, vind ik. Daarom schrijf ik me in voor de cursus ‘Effectief en assertief communiceren’ en onderwerp mezelf twee dagen lang aan oefeningen en rollenspellen.
Ik mag beginnen met een demonstratie: doen alsof ik