Amy Cuddy, een veelbelovende Amerikaanse psychologiestudente, kreeg als gevolg van een verkeersongeluk een hersenbeschadiging. Haar IQ zakte dertig punten en het was onduidelijk of dat zou herstellen. Studeren, meenden haar artsen, kon ze in elk geval vergeten.
Dat deed ze niet. Het kostte haar jaren extra, maar haar studie voltooide ze. Al bleef ze tot het eind onzeker. Kon ze het wel echt? Zou ze vroeg of laat niet door de mand vallen? Haar twijfels werden zo hevig dat ze vlak voor een presentatie aan haar studieadviseur vertelde dat ze met haar studie stopte. ‘Nee, je gaat gewoon die presentatie geven,’ antwoordde haar studieadviseur. ‘En je blijft het doen – desnoods doe je alsof je een goeie presentatie geeft – totdat er een moment komt dat je beseft dat je het kunt.’
Doen alsof je het kunt tot je het kunt: het bleek te werken. Cuddy, inmiddels hoogleraar, maakte dit ‘doen alsof’ tot het centrale thema van haar onderzoek. In Presence vat ze de resultaten van jarenlang onderzoek samen, die het idee ondersteunen dat ons lichaam onze geest kan sturen. Wie zichzelf dwingt te glimlachen, krijgt als vanzelf blijere gedachten; wie fronst krijgt sombere. Zo kan ook een houding die zelfvertrouwen uitstraalt op den duur dat zelfvertrouwen oproepen.
Cuddy geeft aanwijzingen waarmee we zelf aan de slag kunnen om ons voor te bereiden op situaties die sociale angst oproepen, zoals presentaties, sollicitatiegesprekken, personeelsborrels of afspraakjes. Wat bijvoorbeeld niet helpt is jezelf kleiner maken: armen over elkaar, ogen naar de grond. Wat wel helpt is ruimte innemen: je rug rechten, oogcontact maken, rustig praten en liefst met wat lagere stem dan normaal.
Gaat dit boek ons van al onze sociale angsten bevrijden? Ongetwijfeld niet. Maar door ons bewust te maken van het belang van onze lichaamstaal kunnen we wel dat extra duwtje krijgen, en daarmee gaan we een volgend sollicitatiegesprek met meer vertrouwen in.
Amy Cuddy, Presence, Spectrum, € 19,99[/wpgpremiumcontent]