Aan welk boek verloor u uw hart als kind?
‘Aan de boeken van Roald Dahl. Prachtig, die ongerepte fantasie. Zelf heb ik als volwassene nog altijd een levendige fantasie. Ik moet zelfs opletten om er niet te ver in te gaan. Om bijvoorbeeld als ik iemand ontmoet met wie ik een klik heb, er niet meteen een heel leven samen bij te verzinnen.’
Bij welk boek hebt u gehuild?
‘Toen ik Een klein leven van Hanya Yanagihara uit had, waarin een vriendengroepje wordt gevolgd. Ik had het gevoel dat ik zelf bevriend met hen was geworden en moest erg huilen toen dat stopte. Gek, het zijn maar letters op papier, maar het voelt alsof er iemand is overleden.’
Zijn er boeken waarvan u hele zinnen of passages uit het hoofd kent?
‘Ik heb bewust een aantal geestige zinnetjes onthouden uit De taal der liefde van Gerard Reve. Bijvoorbeeld: “God is niet dood, maar wel erg ziek.” Ik zie zulke zinnetjes als cadeautjes die ik meedraag. Die er later weer mogen uitkomen: in een volgend boek of een schilderij.’
Welk boek had u zelf willen schrijven?
‘Lieg met mij van Philippe Besson, een tragisch liefdesverhaal over twee schooljongens. Wegens de herkenbaarheid en de melancholie. Ik heb twee uitersten in me: een vrolijke en stuiterige kant, maar ook een weemoedige. En ik trek die melancholische jas makkelijk en gewillig aan.’
