Neem het feit dat de meeste mensen van nature een beetje angsthazen zijn; een kwestie van biologie. Maar hadden we daar altijd naar gehandeld, dan was de mensheid nooit verder gekomen dan de rand van het dorp. Het is dus goed om je eigen angsthazigheid een beetje uit te dagen.

Nog zo’n beperking om te overstijgen: dat we zijn geboren in dit ene lichaam, en door deze specifieke twee ogen de wereld bekijken. We zijn daar zo aan gewend dat we er zelden bij stilstaan. Dat is jammer, want het is verleidelijk om je eigen perspectief dan maar aan te zien voor de enige waarheid. Ruimdenkendheid is niet aangeboren; je moet het – net als moed – bij elkaar sprokkelen.

Psychologie Magazine helpt daarbij, kregen we deze maand nog eens bevestigd van onze lezers. Niets is zo leerzaam als met andermans ogen naar jezelf kijken, en daarom hadden we zeven van onze lezers uitgenodigd op de redactie. Er was de hardcore fan die al sinds haar twintigste het magazine las. Er was de persoonsbeveiliger die recent een abonnement cadeau gekregen had van zijn vriendin, waardoor ze nu vochten om wie ’m het eerst mocht lezen. De vrijgevochten kapper, de psycholoog die het gebruikte in haar cliëntgesprekken, de gepensioneerde dame die elk najaar met een halfjaar aan magazines naar Spanje reed om daar te overwinteren en onderweg haar man te overhoren.

Zeven mensen, zeven perspectieven. Maar over één ding waren ze het allemaal eens: Psychologie Magazine helpt je begrip voor anderen vergroten. Het is ruimdenkend en nooit oordelend. En tussen alle goed gefundeerde inzichten uit de wetenschap en de handreikingen voor persoonlijke groei zat daar voor hen misschien nog wel de grootste waarde in: de invoelbare verhalen van mensen die je van binnenuit laten ervaren hoe het is om te leven met ADD, of met het verlies van een been, of met het gevoel dat je nooit goed genoeg bent.

Dat is een groot compliment, en een heel fijn doel om aan bij te dragen. Dat blijven we dus doen. Ook met de verhalen in dit extra dikke nummer. Trouwens, die staart, daar zou ik me ook niet te snel bij neerleggen – lees hier waarom.

PS Komende tijd zoeken we nog veel meer lezers die hun mening willen geven over Psychologie Magazine. Abonnees, af-en-toe-kopers, stiekeme meelezers, instagramvolgers, kritische beschouwers: we zijn benieuwd naar jullie perspectief. Meld je aan via psychologiemagazine.nl/geefjemening