Wanneer vertel ik mijn dochter (6) dat ze een halfzusje krijgt?
Beste Gijs,
Ik heb een hele lastige vraag. Ik ben een gescheiden man van 38 met een dochter van 6 en woon samen met mijn vriendin. We zien een mooie toekomst samen. Circa 7 maanden geleden had ik een relatie met een andere vrouw die helaas over is. Maar 2 maanden na de breuk belde mijn ex me op dat ze zwanger van me is.
Ik was helemaal overstuur en wist me geen raad. Mijn ex heeft besloten om het kind te houden en zelf te gaan verzorgen waarbij ik geen grote rol zal spelen. Nu is het zo dat mijn ex-vrouw en mijn ex-vriendin ineens vriendinnen zijn geworden, zeg maar lotgenoten en nu vraagt mijn ex-vrouw en moeder van mijn dochter wanneer ik mijn dochter ga vertellen dat ze een halfzusje krijgt.
Ikzelf vind dat helemaal geen goed idee om dat op deze leeftijd (6) te gaan doen omdat mijn dochter altijd nog last heeft van de scheiding en zoekende is naar bij wie ze nou eigenlijk hoort en wie er bij mij hoort.
Omdat ik de baby die op komst is niet veel zal gaan zien ben ik bang dat mijn dochter als ze van het bestaan afweet weer verder in verwarring raakt. Het voorstel wat ik mijn ex-vriendin en ex-vrouw wil doen is om het mijn dochter van zes pas op een latere leeftijd te gaan vertellen als ze bijvoorbeeld 8 of 10 is. Graag zou ik om uw advies vragen wat het beste is voor mijn dochter van 6.
Vriendelijke groet,
Marcel
Beste Marcel,
Inderdaad een hele ingewikkelde vraag, maar daar ben ik uiteraard voor. Soms gebeuren er dingen waardoor er een bizarre situatie kan ontstaan, dat blijkt maar weer. Het klinkt alsof je totaal vast staat en geen kant op kan. Twee vrouwen die hetzelfde lot delen, met jij als dubbelvader daartussen.
Ik vind de gedachte eraan alleen al ingewikkeld. De liefde voor je dochtertje klinkt overigens ook heel echt en diep. Ik wil dus wel even erkennen dat dit voor jou heel moeilijk moet zijn! Wat er ook gebeurd is en hoe het ook ontstaan is, deze situatie had jij zelf ook niet kunnen bedenken. En dus ben jij op jouw manier ook een beetje slachtoffer, net als iedereen in deze situatie. Het klinkt raar, maar ergens denk ik dat het goed is om je dit te zeggen, omdat je het wellicht niet zo snel van een ander zal horen. Lees hier dus niet te snel overheen; jij bent ook slachtoffer in deze situatie.
En daarnaast is de echte hoofdrolspeler in je vraag je lieve dochter. Je voorstel klinkt wat mij betreft prima, al is het natuurlijk maar de vraag hoe het tegen die tijd met je dochter gaat. Ik denk dat ik er zelf voor zou kiezen om het per half jaar te bekijken. Als je kunt onderhandelen met de twee vrouwen zonder ruzie of gedoe, dan is direct communiceren (door met zijn drieën ergens in een rustige kroeg af te spreken) mijns inziens het beste.
Mocht dit niet lukken: De complexe driehoeksverhouding maakt wellicht dat het niet onverstandig zou zijn om een mediator in te schakelen. Dit is een objectieve vierde persoon die als een soort van bruggenbouwer samen met jullie overlegt wat er moet gebeuren, en hoe er concrete, duidelijke afspraken kunnen worden gemaakt. Op die manier komt er helderheid, zonder dat er rare toestanden gaan ontstaan met bijvoorbeeld twee moeders die strijden tegen één vader, of andersom.
Ik denk dus dat je je dochter een groot plezier zou doen door dit zo kalm en pragmatisch mogelijk op te lossen. Een mediator kan een psycholoog zijn, of een advocaat. Een nuchtere vierde persoon die geen emotionele verwarring heeft zou jullie in 1 tot 3 gesprekken denk ik heel goed kunnen helpen.
Benadruk in je communicatie naar de moeders toe dat je dit juist voorstelt omdat je een positieve basis wilt leggen voor je dochter, dat je zelf te emotioneel betrokken bent en dat je dus heel graag een professional zou willen benaderen voor overleg. Op die manier kunnen jullie er wellicht samen uitkomen zonder dat al die emotionele ballast de hele tijd in de weg zit.
Ik hoop dat je hier iets mee kunt!
Vriendelijke groet,
Gijs Jansen
