Na een huwelijk van ruim 25 jaar ben ik zeven jaar geleden gescheiden. Mijn vrouw en ik leefden als broer en zus en ik voelde me eenzaam. Toen werd ik verliefd op een collega; daarmee ben ik nu zeven jaar samen. Mijn kinderen, destijds 18 en 22 jaar, zijn hier boos om en willen geen contact meer met me. Ik mis mijn dochters enorm; ze reageren niet op mijn berichtjes. Hoe kan ik met dit gemis leren leven?
Leren leven met dit gemis zal beter gaan als u er alles aan heeft gedaan. Heeft u de moeder van uw dochters al om hulp gevraagd? De boosheid van uw dochters komt vermoedelijk voort uit loyaliteit aan hun moeder. Het zou helpen als hun moeder hun duidelijk maakt dat u deugt als vader. U kunt ook iemand anders uit de kring van familie en vrienden vragen te bemiddelen.
Als het nu niet lukt om de band te herstellen, kunt u niets anders dan accepteren dat het nu zo is, daar rust in vinden en erop vertrouwen dat het iets tijdelijks is.
Blijf wel informeren hoe het met uw dochters gaat, via vrienden of hun moeder. Stuur ze af en toe een bericht waarin u vertelt wat er in uw leven gebeurt en dat u hen mist. Probeer er begrip voor te hebben dat ze met deze scheiding in hun maag zitten, ga door met van ze te houden. Op die manier blijft u hun vader en weten zij dat de deur openstaat.
