Ik zie ‘mistflarden’
Beste Hans,
Graag wil ik het volgende eens aan jou voorleggen. Ik durf het niet goed met anderen te bespreken omdat ik bang ben dat ze het maar raar vinden en me niet (meer)serieus zullen nemen. Momenteel ”zie” ik ”ze” niet meer, maar een tijdje terug zag ik met regelmaat een soort mistflarden in mijn slaapkamer. Ik had echt het gevoel dat het ”personen” waren, meervoud ja, ik voelde op de één of andere manier heel duidelijk dat het niet om één ”persoon” ging. Ook wist ik dat ze geen kwaad wilden, maar gewoon bij me kwamen ”kijken”, verder niets. Af en toe werd ik er wel wat bang van, dan kwam zo’n flard zó dichtbij me, net of er iemand naast me kwam zitten. Het kwam ook wel voor dat ik het gevoel had dat ”ze” heel onrustig waren en ze heen en weer zag schieten door mijn kamer.
Ik heb hardop gevraagd wie het waren, maar daar kom je natuurlijk niet achter. Tja, wat moet je er dan mee, ik wéét gewoon dat het geen hersenspinsel van me is,ik zie ze heus écht. Ik heb toen een keer tegen ”ze” gezegd dat ik hier niets mee kon, dat ik zo graag wilde weten of ik nu spoken zag of niet en of ze me een ánder teken wilden geven om te laten weten dat ”ze” me echt bezochten. Een paar dagen later zat ik op de bank en floepte plots een lamp uit. Het is een lamp met voetschakelaar die je stevig in moet trappen wil je hem aan-of uit schakelen. Geen van de drie lampen die erin zaten was kapot, dat heb iik meteen gechequed. Gelijk ging door me heen, dít is het teken waar ik om heb gevraagd, ik ben niet gek, ik kríjg ”bezoek”, maar van wie of wat? Ik heb zelf het gevoel dat ze een beetje over me willen waken. Ik maak namelijk nogal een moeilijke periode in m’n leven door,ben sinds vier jaar alleen na een achttien jaar durende relatie en heb veel moeite de draad van het leven weer op te pakken; ik voel me heel vaak eenzaam en verdrietig en denk er wel eens aan dat ik misschien maar beter een eind aan m’n leven kan maken.
Wat ik je ook zeker nog wil vertellen is dat ik een paar maand geleden ’s nachts wakker werd (geloof ik) en opeens kwamen er allemaal prachtige rode bloemen uit een sterrenhemel, het was echt zo’n prachtige bloemenzee,alsof ze over me uitgestrooid werden, ik zat er met ongeloof naar te kijken en weet nog dat ik bij mezelf dacht,verd…. ik droom niet,ik ben wakker, ik zie dit echt, is dit voor mij? Wie schenkt mij dit dan? Een week later gebeurde er weer iets dergelijks, alleen was het nu één bloem, in zó’n onwerkelijk prachtig mooie blauwe, blauwpaarse kleur. Die bloem kwam heel dichtbij me, ik durfde er alleen niet naar te reiken, al had ik die neiging wel, maar ik was toch te bang voor wát ik zou voelen. Wie ”het” zijn, zal ik in dit leven nooit weten denk ik, maar misschien kun jij me de betekenis een beetje geven?
Ik hoop dat je zult reageren op mijn verhaal, maar in ieder geval al bedankt voor het lezen ervan.
Groetjes van Tineke