Mijn man heeft ASS en ik wil bij hem weg – maar hoe doe ik dat?
Sinds een paar jaar weten mijn man en ik dat hij een autismespectrumstoornis (ASS) heeft. Sinds de diagnose valt heel veel op zijn plaats in onze lange en moeizame relatie. Ik houd veel van hem, maar denk eigenlijk dat het beter is om uit elkaar te wonen. We hebben het er nog niet over gehad.
Ik ben bang dat mijn man het niet aankan om uit elkaar te gaan. Een relatie verbreken met een autist is lastiger, omdat het immers gepaard gaat met grote veranderingen. Iets waar personen met ASS moeite mee hebben. Hoe kan ik hem duidelijk maken dat ik apart wil wonen, zonder gelijk zijn ASS-diagnose erbij te halen (wat wel echt de reden is)?
Meer koppels hebben een lat-relatie omdat één van beiden een vorm van autisme heeft. Dan wonen ze los van elkaar, maar onderhouden ze wel een romantische relatie.
Bij elkaar blijven – maar los van elkaar wonen
Wanneer je los van elkaar woont, heb je beiden de nodige rust om weer even tot jezelf te komen. Om ook eigen dingen te kunnen doen, en er op andere momenten weer voor elkaar te kunnen zijn. Sommige mensen ‘latten’ in hetzelfde huis. Dat kan als je een heel groot huis hebt (met een eigen beneden vs. bovenverdieping, of linker- vs. rechtervleugel), maar ook als iemand zijn eigen kamer kan hebben (zolder, garage, …). Sommigen zetten een caravan in de tuin, en weer anderen huren een tweede huis in dezelfde straat.
Het hangt natuurlijk erg af van de financiële mogelijkheden. Wat kan niet? Wat kan wel? Uiteraard zijn er ook veel mensen die bij elkaar blijven om financiële redenen. Ze zijn dan echter eigenlijk al lang geen koppel meer, en dat kan vervelende situaties geven.
Eerlijk zijn
Zelf ben ik ervoor om altijd eerlijk te zijn in de communicatie met je partner. Hoe dit nieuws zal vallen bij je man, kan ik niet voorspellen. Dat hij moeite zal hebben met veranderingen is inderdaad te verwachten. Alles hangt ook erg af van hoe je het voorbereidt. Maar als eenmaal de knop om is, kan die ook écht om zijn voor iemand met ASS, terwijl jij zelf nog aan het wennen bent. Heb je iemand, bijvoorbeeld een goede vriendin, bij wie je terecht kunt?
Uit jouw bericht lijk ik op te maken dat jij nog veel voor je man voelt en verder wilt, maar daar wel ruimte bij nodig hebt. Is een lat-relatie misschien wat je wilt? Of zijn er andere mogelijkheden? Misschien heb je er wat aan om te weten hoe je lotgenoten dit hebben gedaan.
Hulp en lotgenoten
Bij de NVA (Nederlandse Vereniging Autisme) hebben ze een DVD ‘Een (be)werkelijke liefde’, waarin ook een koppel met een lat-relatie aan bod komt. Er zijn tevens diverse boeken geschreven over autisme en partnerrelaties. Zelf heb ik met Anja Talboom het boek ‘ASS bij je man, wat dan?’ geschreven. Daarnaast is er professionele hulp mogelijk.
Ik wil jou en je man veel sterkte toewensen in deze zoektocht en hoop dat jullie een mooi nieuw evenwicht vinden.
