In grote gezelschappen zoals kantines, een etentje met veel mensen of een verjaardag op het werk, ben ik erg verlegen. Ik weet niet wat ik moet zeggen, ik weet niet hoe ik iemand kan onderbreken en iets nieuws ter sprake kan brengen. Het enige wat ik doe is vriendelijk lachen en ‘ja, ja’, zeggen of knikken. Ik vind het rampzalig en vermijd grote gezelschappen. Is hier iets aan te doen?
Dit soort geremdheid in gezelschappen kun je gelukkig overwinnen. Ik had er vroeger zelf ook last van. ‘Moet’ van jezelf vooral niet teveel. Zet jezelf niet teveel onder druk om alert of grappig te reageren, dat werkt averechts. Denk ook niet dat je een of ander intellectueel of cultureel verantwoord gesprek moet voeren.
Ga eens na wat jou en je gesprekspartners met elkaar verbindt. Dat kan het werk zijn, of misschien kleine dingetjes zoals het eten dat je voor je neus hebt, de muziek die in die ruimte klinkt, of de kerstvakantie die je allebei net achter de rug hebt.
Stel daar vervolgens open vragen over. Je zit dan weliswaar weer in de luisterende positie (‘ja,ja’, knikken), maar het geeft je wel de gelegenheid om de ander te laten komen met een verhaal waar jij vervolgens weer op in kunt haken.
Bedenk voor een dergelijke gelegenheid alvast wat je gemeenschappelijk hebt met de mensen die daar verschijnen en waar je het over zou kunnen hebben. Kijk ook even naar het antwoord dat ik op de vraag van Nadine heb gegeven: In een groep ben ik nog steeds verlegen.
