Beste Lex,
Mijn ergernis is dat ik geen nee kan zeggen en nu met een bonzend hart op m’n werk zit.
Ik heb veel te veel werkzaamheden geaccepteerd en als ik daarover met mijn baas wil praten, dan geeft hij aan dat ik daar toch voor gekozen heb en dat wie A zegt ook B moet zeggen. Hoe kom ik weer tot een aanvaardbaar pakket aan taken?
Vriendelijke groet,
Irene
Beste Irene,
Aan wie erger je je eigenlijk het meest? Aan je baas of aan jezelf? Aan je baas omdat hij kennelijk te veel eisen aan je stelt en vervolgens niet voldoende luistert naar jouw tegenwerpingen? Of aan jezelf, omdat je er blijkbaar niet in slaagt voldoende weerwoord te geven? Als dat laatste het geval is, wil ik je vragen daarmee op te houden en je ergernis over jezelf om te zetten in actie. In het andere geval overigens ook: actie.
Je doet er goed aan zo spoedig mogelijk orde op zaken te stellen. Niemand en jij al helemaal niet, is erbij gebaat als jij vroeg of laat overwerkt raakt. Wat maakt dat jij zo gemakkelijk werk accepteert? Of liever: wie in jou doet dat? Is dat je ‘behager’ of bijvoorbeeld jouw ‘gehoorzame dochter’? En wie in jou laat zich met een kluitje in het riet sturen met de opmerking: ‘wie A zegt moet ook B zeggen’?
Probeer daar op een ‘verloren’ avond (als die er is) achter te komen. Je weet dan in welke valkuil je kennelijk te vaak valt. Vervolgens ga je, op diezelfde verloren avond, op de stoel zitten van ‘de assertieve grenzensteller’. Je kunt dat letterlijk doen: een andere stoel nemen. Bedenk wat je je baas wilt zeggen. Beperk je tot een of twee zinnen. Veel argumenten zijn niet nodig. Wat veel belangrijker is dat je zelf gaat geloven in je standpunt.
Mijn advies is dat je (wellicht opnieuw) een gesprek met je baas aanvraagt. Laat blijken dat het je ernst is met het onderwerp dat je aangeeft: te grote werkdruk. Zorg ervoor dat dit onderwerp niet even tussen neus en lippen wordt besproken.
Blijf tijdens het gesprek gericht op je eigen gevoel en gedachten, niet op die van hem. En wat belangrijk daarbij is: blijf neutraal. Laat je niet teveel meeslepen met je emoties. En luister niet al teveel naar zijn argumenten.
Succes,
Lex