Help! Mijn zoon heeft een hennepkwekerij

Beste Lisa,
Ik kan mij jouw gevoelens helemaal indenken. Als moeder wil je natuurlijk het allerbeste voor je kind.

Echter, de situatie waarin je zoon is beland, heeft ondanks alles ook nog een positieve kant. Hij wil zelf de verantwoording op zich nemen voor wat er is gebeurd. Dat hij daarbij zelf ook is geschrokken van de gevolgen, geeft goede hoop voor de toekomst. Misschien heeft deze actie hem wel voor ergere dingen behoed en trekt hij lering uit deze hele geschiedenis.

Punt is nu hoe je daar zelf het beste mee om kunt gaan. En, hoe je hem zou kunnen helpen. Belangrijk is dat je zoon weet dat hij op jullie terug kan vallen, dat jullie er voor hem zijn als dat nodig mocht zijn. En, dat je je zo min mogelijk ‘moraliserend’ opstelt/zijn handelwijze blijft afkeuren. Hetgeen niet wil zeggen dat je niet duidelijk je gevoelens/je mening in deze mag vertellen. Maar waarschijnlijk beseft je zoon allang wat jullie kijk op deze zaak is.

Verder is je voorstel om zijn financiën te beheren en aflossingsregelingen te treffen een stap in de goede richting. Of hij daarop ingaat, dat is aan hem. Mogelijk zijn er nog een aantal andere vertrouwelingen in zijn omgeving die een goede invloed op je zoon kunnen uitoefenen, die hem met raad en daad terzijde willen staan. En die ook nog eens het thema ‘adhd met verslavingsproblematiek’ bij hem bespreekbaar willen en kunnen maken. Daarnaast blijft het van belang dat hij graag thuiskomt, dat hij de sfeer thuis als gezellig blijft ervaren. Misschien kunnen jullie één specifieke avond in de week een etentje, binnenshuis/buitenshuis, ‘organiseren’.

Lisa, houd het ook voor jezelf prettig, doe die dingen die goed voor jou zijn, waar jezelf ook energie van krijgt, die jou afleiding van deze situatie bezorgen. Want als jezelf goed in balans blijft, kun je je zoon nog beter steunen!

Hartelijke groet,
Ursela van Stekelenburg