Bindingsangst of niet verliefd?
Ik ben 26 jaar en heb een probleem in de liefde.
Mijn eerste relatie was heel goed maar daarin zijn dingen gebeurd waardoor het gewoon niet meer ging. Bij mijn tweede en derde relatie kreeg ik al snel een benauwend gevoel: ik was verliefd maar zodra het een relatie werd kon ik niet meer genieten. Alles wat ik dan leuk aan die persoon vond, werd ineens negatief. Ik vond het altijd wel vervelend, maar ik maakte het dan gewoon uit en ik kon er niet echt over inzitten.
Sinds januari heb ik weer een relatie en de afgelopen maanden waren de mooiste van mijn leven. Ik was bijna ongezond verliefd. Ik wilde elk moment van de dag bij haar zijn en dit gebeurde uiteindelijk ook. We waren echt onafscheidelijk. Ik had het idee dat ik die bindingsangst (of verlatingsangst) eindelijk kwijt was. Maar sinds twee weken heb ik weer last van dat benauwde gevoel.
Ik snap er echt helemaal niets van, maar op de een of andere manier kan ik niet meer zo genieten als eerst. Zo bekijk ik alles heel negatief, en ben er nu echt ziek van (dat was ik niet bij die eerdere relaties). Ik voel me haast depressief, want ik wil niet dat deze relatie weer gaat eindigen. Daar is of was het gewoon te mooi voor. We hebben dezelfde interesses en vullen elkaar goed aan. Ik weet echt niet wat ik moet doen. Ik heb het deze keer ook tegen mijn vriendin verteld en zij wil me graag helpen.
Hoe kan ik weer normaal doen en genieten? Ik besef dat de ‘grote verliefdheid’ niet meer terugkomt – die gaat altijd over. Maar waarom kan ik nu dan niet tevreden zijn? Waarom voel ik mij nu niet goed als ik met haar op het terras zit, terwijl ik daar eerst de hele dag kon blijven zitten? Kan het zo zijn dat ik haar gewoon te vaak heb gezien of spelen er andere problemen. Heb ik bindingsangst of ben ik niet verliefd? Ik overweeg om naar een psycholoog te gaan.
Verstandelijk gezien besef ik dat mijn vriendin een fantastische vrouw is, op wie ik gek ben. Ze is heeft alles wat een man wenst. Maar er is dus een verborgen gevoel, wat de relatie ineens onmogelijk maakt. Bindingsangst, niet verliefd, wel verliefd, ik weet het niet zo goed meer.
Sorry voor het hopeloze verhaal, maar ik hoop dat je mij kan helpen.
P.S. Op dit moment functioneer ik niet goed: ik heb depressieve gevoelens. In onze familie zitten meerdere personen aan de antidepressiva, omdat er een stofje mist in de hersenen (serotonine of zoiets). Kan dit een rol spelen bij mijn bindingsangst? Ik hoef niet persé gelukkig te zijn….ik wil gewoon tevreden zijn.
