Beste Jolet,
Mijn broer heeft na dertig jaar zijn geheim aan mij blootgegeven. Hij heeft ontucht gepleegd met zijn dochter. Ze was destijds vijf jaar. Hoe kan hij zoiets in vredesnaam een plek geven in zijn leven?
Antwoord van Jolet
De algemene weerzin tegen een daad als deze zal het uw broer moeilijk maken om zijn wroeging met iemand te delen. Het is aardig dat u moeite doet om u in hem te verplaatsen. De enige manier waarop hij de ontucht een plek kan geven is door zichzelf te vergeven. Daarmee bedoel ik niet ‘goedpraten wat er gebeurd is’: dat zou neerkomen op liegen. Het is juist nodig heel realistisch te zijn.
Vergeven betekent hier: ‘accepteren dat hij zoiets vreselijks gedaan heeft en dat het nu niet meer is te veranderen’. Het is erg moeilijk om je erbij neer te leggen dat je zo’n grote fout hebt begaan.
Die dertig jaar geheimhouding zullen uw broer eenzaam hebben gemaakt. Het zal hem helpen dat er nu tenminste één mens is met wie hij hierover kan praten. Om hem te helpen hoeft u overigens uw eigen afkeuring van wat hij deed niet te verbergen. Beter kunt u praten over de realiteit: hij heeft iets heel ergs gedaan en moet daarmee verder.
Het zou mooi zijn als vader en dochter er ook zo over konden praten, maar voor haar is haar eigen verwerking van het verleden natuurlijk belangrijker dan de zijne. Het helpt misschien te beseffen dat uw broer meer is dan alleen deze daad. Er zijn vast ook goede kanten aan hem, aangezien u deze moeite voor hem doet.
vriendelijke groet,
Jolet Plomp
