Heb ik een midlife crisis?

Ik voel me goed als ik aandacht krijg van andere mensen, vooral van mannen. Als ik het idee krijg dat ik er niet echt toe doe, me niet onderscheid van anderen, dan voel ik me ongeliefd en dus down. Ik ben dus heel bevattelijk voor aandacht en zoek dat op.

Als een man mij bijvoorbeeld duidelijk leuker vindt dan mijn collega’s, dan word ik verliefd. En dat kan niet en mag niet want ik ben getrouwd en hij ook. Hij kan zich vermaken door gezellig met mij te kletsen en weet dat er niet meer in zit, maar ik merk dat ik toch heel graag meer wil. Hij zegt dat hij dat ook wil maar dat dat nu eenmaal niet kan. En .. dat verliefdheid overgaat en we dan met de brokken zitten als we nu voor elkaar zouden kiezen. We kiezen dus niet en blijven bij onze gezinnen.

Maar ik voel me zo down. Ook al heb ik een man die veel meehelpt in het huishouden en goed is voor de kinderen. Hij kan echter geen aandacht geven aan mij op de manier die ik wil – ook al heb ik dat hem al honderd keer gevraagd. Maar geïnteresseerd zijn in mij, iets gezelligs doen met mij, dat zit er niet in. Het gevolg is dat ik veel met een vriendin fiets of wandel, of alleen. Gewoon om mijn hoofd leeg te maken en niet zo gefrustreerd te zijn. Ik begin te denken dat het een soort van midlife probleem is; ik ben net 40. Wat denk jij – heb ik een midlife crisis?