Autisme bemoeilijkt mijn relatie
Ik heb zeker autistische trekjes en vraag mij af wanneer je over ‘autisme’ spreekt. Ben ik echt autistisch en kan ik daar iets aan doen?
Ik ben mij er wel van bewust en heb er in mijn dagelijkse leven last van – in de zin dat ik snel afgeleid ben, druk in mijn hoofd, afwezig, en moeilijk contacten kan leggen. En wat ik de laatste tijd sterker heb is dat ik bijvoorbeeld alle nummers die ik tegenkom volledig moet opnoemen in mijn hoofd. Op zich ervaar ik het op dat moment niet als last, maar het vermoeit mij wel en ben het soms ook echt zat.
Mijn momenteel depressieve vrouw heeft veel last van mijn ‘afwezigheid’ en ik probeer haar op mijn manier te helpen, maar dat is meestal praktisch gericht. Ik kan mij moeilijk indenken in haar situatie en het lijkt mij ook niet zo te raken (hoe erg ik dat ook vind). Welke stappen kan ik het beste nemen om er beter mee om te gaan?
