Mijn vriend heeft veel problemen en daar heb ik begrip voor. Maar er gaat wel erg veel aandacht naar hem toe. Zelf ben ik bescheiden en zorgzaam, ik praat niet snel over mezelf. Maar ik vraag me wel constant af of het met hem en met onze relatie wel goed gaat. Ik wil ook graag gaan reizen maar dit kan niet door zijn problemen. Ik hou veel van mijn vriend maar mis dat zorgeloze.
In elke relatie heeft een van beiden weleens meer aandacht nodig dan gewoonlijk. In geval van ziekte, stress of een andere tegenslag zet de partner zich natuurlijk honderd procent in om het leed te verzachten. Maar dat is tijdelijk. Deze situatie duurt langer en dat is nadelig voor jullie allebei.
Voor jou omdat je eigen problemen en wensen niet aan bod komen. Voor je partner omdat zijn relatie dreigt scheef te groeien. Jij bent gezond, hij niet. Jij wilt van alles, hij kan maar weinig. Jij kunt hem helpen, maar hij jou niet.
Wat jullie kunnen doen is: voor jezelf zorgen én elkaar steunen. Lastig is wel dat jij de neiging hebt om jezelf weg te cijferen. Waarom doe je dat? Misschien ben je bang om verlaten te worden? Onderzoek waar deze neiging vandaan komt.
Maar het belangrijkste is: maak van het eenrichtingsverkeer weer een relatie die twee kanten op gaat. Luister dus naar je partner als hij praat over zijn pijn, maar vertel hem ook over jouw problemen. Moedig hem aan om zijn dromen te realiseren, maar overleg ook over je eigen wensen. En als hij niet mee kan op vakantie, dan ga je toch zonder hem? Er zijn vast andere dingen die jullie wel samen kunnen doen.
