De rechercheur
Yvonne Reijnen (40) werkte bij de recherche. Bij de vermissing van een meisje moest ze kiezen: het protocol of haar intuïtie volgen.
Bij de politie leer je: eerst kijken naar de feiten. Wat weet je, wat kun je bewijzen, wat kun je met zekerheid zeggen? De kleinste details – welke kleding droeg de vermiste persoon op de dag van verdwijnen – kunnen van levensbelang zijn.
Daarnaast moet je alles openhouden. Naar dingen gissen is in dit vak not done. Maar op de politieacademie hadden we ook een docent, ik zal het nooit vergeten, die zei: “Je hoeft je onderbuikgevoel niet uit te schakelen, maar moet wel op basis daarvan op zoek gaan naar de feiten die dat gevoel kunnen bevestigen of ontkrachten.”