Op het eerste gezicht komt ze over als een typisch Amerikaanse deskundige. Keurig geföhnd kapsel, nette blouse en een indrukwekkend cv van dertig jaar onderzoek naar kinderen van gescheiden ouders. Maar zodra JoAnne Pedro-Carroll (58) begint te praten over haar werk, krijgt ze iets jeugdigs en speels. Dan is ze weer die bevlogen psychologe in opleiding van dertig jaar terug die per se een hulpprogramma wilde opzetten voor kinderen van gescheiden ouders – ook al zat de wereld daar nog niet op te wachten. Het is hetzelfde programma waarvan tno Child Health onlangs een Nederlandse versie maakte (zie pagina 86).
‘Toen ik meewerkte aan een schoolprogramma voor kinderen die in de knoop zaten, hoorde ik veel verhalen over hun gescheiden ouders. In diezelfde periode was ik net getrouwd, met vier stiefkinderen, en zag ik van dichtbij hoeveel behoefte er was aan extra steun. Zo kwam ik op het idee om voor mijn afstudeeronderzoek een programma te ontwikkelen waarin kinderen van gescheiden ouders bij elkaar konden komen en ervaren dat ze niet de enige zijn, en waarin ze vaardigheden konden opdoen om met hun nieuwe situatie om te gaan.’
In de vroege jaren tachtig bestond zoiets nog niet. De scholen die